Hoe verloopt een gesprek wanneer een ambassadeur wordt ontboden?
Als land A iets heeft gedaan waar land B het niet mee eens is, kan land B de ambassadeur van land A ontbieden.
Bijvoorbeeld: Frankrijk was ontstemd over de Amerikaanse PRISM-activiteiten, dus ontbood de Franse regering de Amerikaanse ambassadeur.
In de media wordt dan gedaan alsof er een hartig woordje wordt gesproken met de ontboden ambassadeur.
Hoe verloopt zo'n gesprek in werkelijkheid? Is het inderdaad een ernstig gesprek waarin een hartig woordje wordt gesproken, en waarop het ongenoegen in duidelijke termen wordt overgebracht? Is het een gesprek "op foeterende toon"?
Of zijn het "collega's onder elkaar" die, puur omdat de mores dat zo voorschrijven, een gesprek aangaan, maar die daarbij ondanks het serieuze onderwerp redelijk amicaal met elkaar omgaan?
Toegevoegd na 16 seconden:
Ik weet dat dergelijke gesprekken in besloten kring plaatsvinden en dat er dus geen algemeen geldige, objectieve informatie beschikbaar is. Ik kan me echter goed voorstellen dat (ex-)ambassadeurs of andere betrokkenen in interviews of in autobiografieën een realistisch inkijkje geven in deze wereld. Ik ben op zoek naar dergelijke informatie van insiders.
Terwijl wij de indruk moeten krijgen van; Kijk ons toch eens stoer zijn!
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.