Kan een kabinet ook vallen wanneer de twee hoofdpartijen nog wel vertrouwen in elkaar hebben?

Ons politieke stelsel bestaat uit een aantal 'Machten'.

De regerende partijen (het Kabinet) zijn de 'wetgevende' Macht.
De Kamer ( d.i. de 2e kamer) heeft de controlerende 'Macht' en is de volksvertegenwoordiging in de Staten Generaal.

Dan is er nog de 1e Kamer, die bestaat uit leden (senatoren) uit dezelfde politieke partijen die ook de regering en de oppositie vormen en ook zitting hebben in de 2e Kamer.
Deze kamer heeft een 'toetsende' taak, met een indirecte invloed.

In een democratie zoals de onze, is de 2e Kamer ('het Volk') in principe de baas in ons land.
De 2e Kamer kan d.m.v. 'Moties' de regering dwingen iets anders te doen dan dat de regering zou willen dat er gebeurd.

Weigert de regering gehoor te geven aan de wens van de 2e Kamer dan kan de Kamer de regering in principe naar huis sturen. (Het kabinet valt dan)
Daarvoor moet dan een meerderheid in de 2e Kamer een motie steunen die het vertrek van de regering of 'n belangrijke minister eist.

De premier van de regering moet dan het ontslag van de voltallige regering aanbieden aan de Koningin.
De Koningin beslist dan of dat zij dat ontslag aanvaardt of aanhoudt.

Er zijn een aantal moties die als zwaar worden ervaren en aanleiding kunnen geven tot de val van een kabinet.

De zwaarste is de 'Motie van wantrouwen'. Deze motie kan worden ingediend tegen een lid van de regering (Minister of Staatssecretaris) maar ook tegen de hele regering.

Dan is er de 'Motie van Afkeuring'; Deze Motie wordt gebruikt als een lid van de regering bepaald gedrag heeft vertoond dat niet door de beugel kan of maatregelen neemt die tegen fatsoenlijk beleid ingaat.
Het getroffen lid kan dan opstappen waardoor het kabinet als geheel onstabiel wordt.

De lichtste is de 'Motie van Treurnis'. Met deze motie laat de 2e Kamer weten dat bepaald beleid door de regering of gedrag van een of meer leden van de regering wordt afgekeurd maar dat er nog ruimte voor beterschap is.

De 1e Kamer kan in principe alleen aanstaande wetgeving terug verwijzen naar de 2e Kamer als deze wetgeving niet deugd of schadelijk is voor het land. Deze dient dan op haar beurt het wetsvoorstel opnieuw met de regering te overwegen.

Dus niet de zittende regeringspartijen maken uit of zij blijven regeren maar de 2e Kamer bepaald dat.