Waarom hebben veel Afrikaanse landen zulke slechte politiek leiders?

Ten eerste zijn Afrikaanse landen geen natuurlijke landen. Zij zijn ontstaan uit de koloniale tijd en vaak zijn grenzen met lineaal getrokken op de onderhandelingstafel met Duitse, Britse en Italiaanse hoge heren die bepaalden. Dat betekent dat volk en staat eigenlijk nooit overeenkomen (er zijn dus geen naties, er is geen duidelijke nationaliteit binnen een landsgrens). Sterker nog, verschillende volkeren leven over meerdere staten verdeeld. Dit geeft sowieso onrust (vergelijkbaar met Koerden die in Turkije én Irak wonen bijvoorbeeld).

Daarnaast is voor vele landen in Afrika het democratische model nog relatief jong en dus ook heel kwetsbaar. In Europa hebben we ook moeten leren, en daar hebben we heel lang over gedaan (met de laatste stuiptrekkingen van anti-democratische bewegingen in Griekenland en Spanje die tot vér in de twintigste eeuw dictatoriaal bestuurd zijn).

Landen zijn op cruciale gebieden minder ver ontwikkeld als hier in het Westen. Infrastructuur, onderwijs, zorg, het schort er nog wel eens aan. Dit maakt het verspreiden van de democratische boodschap en het stimuleren van actieve politieke deelname (zonder geweld) niet eenvoudig.

Tot slot is de welvaart in Afrika niet zo hoog als in het Westen en bovendien wat minder gelijkmatig verdeeld over de bevolking(sgroepen). Dit leidt ook tot onrust en spanningen.

Uit deze optelsom staat de sterkste leider op. Dat hoeft niet per definitie een lievertje te zijn. En zal dat ook meestal niet zijn. Zonder sterke democratie laat 'Macht corrumpeert' zich het duidelijkst gelden.