Wat is een filosofisch aspect van het privacybeleid?
Een vriendin van me moet voor filosofie een retorische oefening houden. Ze heeft voor de stelling 'Veiligheid gaat voor privacy' gekozen. Het enige probleem is dat de retorische oefening nu nog niet zo filosofisch is Kan iemand helpen? We zaten bijvoorbeeld te denken aan ethiek.
Tegenwoordig is iedereen traceerbaar. Door de vele camera’s die hangen op het station, in de winkels, op straat, langs snelwegen en noem maar op ben je op veel plekken zichtbaar. Als het nodig is kan er makkelijk achterhaald worden waar jij bent geweest en wat je daar gedaan hebt. Ook je pingedrag is zichtbaar, waar je pint, hoeveel je pint en met welke regelmaat je pint. Je gebruik van stroom en water wordt in de gaten gehouden en tegenwoordig heb je zelfs een pasje op huisnummer nodig om je afval weg te gooien. Het is in deze tijd niet meer mogelijk om onzichtbaar door het leven te gaan. En veel mensen zien dit als een bedreiging. Zij verkiezen privacy boven veiligheid.
Argumenten voor:
- Als je niks fout doet en een brave burger bent, waar ben je dan bang voor?
- Fouten in de medische wereld kunnen worden verholpen (elektronisch cliënten dossier) bijvoorbeeld niet bij elkaar passen medicijnen.
- Door de kans constant zichtbaar te zijn wordt gedrag automatisch veranderd zoals Bentham dat ook toepaste in de koepel gevangenis.
Argumenten tegen:
- Straks valt al deze informatie in verkeerde handen.
- Je wordt steeds zichtbaarder dit zorgt voor angst.
Zou die gedacht misschien worden gepromoot door de overheid, die zelf een grote behoefte heeft aan beheersing? Door steeds meer bestanden te koppelen weten ze precies wat ik verdien en waar mijn spaargeld is, om vervolgens een fors deel te kunnen opeisen.
Of zit het bedrijfsleven (lees: economische belangen) erachter? Als ik nergens geregistreerd sta weten ze ook niet waar ze hun folders naartoe moeten sturen. Toch?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.