Is het landschap een collectief goed?
Een windpark plan dat ergens in de publiciteit opduikt, geeft bijna altijd ophef. Meestal is het een private ondernemer die met de grondeigenaar een deal heeft om op die grond windmolens te bouwen. Voor hun eigen winst.
Maar dat nieuwe windpark is een verandering in het landschap van alle inwoners in de regio.
Moeten we daarom windparken niet als een sociale onderneming opzetten?
En net als wegen, kanalen, dijken, door de overheid laten ontwerpen, en democratisch goedkeuren?
En vervolgens het voordeel van dat windpark aan de inwoners van het gebied gunnen?
Omdat die windmolens in een collectief goed staan, ons landschap.
Het gevolg is dan dat niet een enkele ondernemer het voordeel van die windmolens krijgt, maar de burgers in het gebied. Die burgers worden nu altijd buitengesloten, vandaar dat er altijd ophef is.
PS.
Windparken zijn echt nodig om duurzaam te worden, en ze draaien ook met winst, en op de wind.
Ook als het niet waait is er toch altijd stroom.
In principe zijn alle minder dicht bewoonde gebieden geschikt voor grote windmolens, en rendabele exploitatie
Het gaat om de vraag of die exploitatie, niet eigenlijk als een sociale onderneming moet worden opgezet, omdat het landschap een collectief goed is. Toch?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.