Nederlanders staan voor hun land word er altijd gezegd.Waarom is er dan zoveel tegenwind onder elkaar?

Dat komt doordat Nederland een (historisch gegroeide) creatie is. De grenzen van staten zijn door vroegere elites getrokken, gebieden zijn onder elkaar verdeeld. Na ca. 1800 zijn de verschillende nationale regeringen en staatshoofden een nationaliseringsprogramma begonnen om liefde voor het vaderland te kweken alsmede een gevoel van eenheid onder de bevolking. Over een bevolking die zich een voelt, valt makkelijker te regeren, zo'n bevolking is makkelijker in toom te houden, zeker als een regering claimt uit naam van volk en vaderland te regeren.

De bevolking van een land is dus een 'imagined community': voor een individu, voor jou, is het onmogelijk om ieder lid van de natie te kennen, maar toch wordt van je verwacht een band met al die onbekenden te hebben omdat jullie dezelfde nationaliteit bezitten. Daarom is er zoveel tegenwind onder elkaar, zoals jij dat formuleert: zelfs met mensen met een geheel ander karakter, een heel ander mensbeeld, iemand dus met wie je waarschijnlijk nooit een biertje zou drinken, wordt je geacht een relatie te hebben vanwege een overeenkomstig woordje in je paspoort.

De twee dingen die jij in je vraag aanmerkt, zijn dus het product van een twee-eeuwenlange conditionering die in Nederland (maar ook in bijna ieder ander land op deze planeet) heeft plaatsgevonden. Dat je enige liefde en trouw voor je geboorteland moet opbrengen, moet voelen, wordt zonder meer aangenomen, alsook het feit dat je je verbonden moet voelen met je landgenoten, met AL je landgenoten, terwijl het hier in feite om kunstmatige emoties gaat. Het is gewoonweg flauwekul dat je met iemand een speciale relatie zou moeten hebben, ook als je diegene helemaal niet kent, omdat jullie toevallig op het zelfde staatkundige stukje grond geboren zijn.