Waarom begrijpen veel mensen niet dat werken bij de overheid een andere beloning met zich mee brengt dan werken in het zakenleven?

Ik snap de opzet van de vraag niet zo goed. Je stelt dat veel mensen het verschil niet begrijpen. Ik vraag me af of dat waar is.
Dan geef je zelf aan dat het belachelijk is en eigenlijk tussen de regels door dat jij het ook niet begrijpt.
Wat wil je nu eigenlijk weten? Waarom het zo is? Of waarom mensen het niet begrijpen?
In geval van het laatste geef ik je als antwoord: mensen begrijpen het niet, omdat het zo scheef lijkt. Daarnaast is het een afweging die je maakt, want failliet gaan hoeft niet zo'n probleem te zijn, terwijl blootgesteld worden aan een onderzoekscommissie kan betekenen dat je nooit meer zo'n topfunctie zult bekleden.

Volgens mij bergijpen ze donders goed wat marktwerking is. Zij vragen en ze krijgen het, wie is er dan belachelijk? Kennelijk wil niemand het voor een lager bedrag doen, en dan bedoel ik wel iemand die capabel is. En een goed capabel iemand verdient zichzelf ook redelijk terug, en over de hoge winsten die een zakenman maakt, hoor je niemand dan is het ineens terecht.

Hm.. Ik begrijp het ook niet.

Iemand die een bedrijf managed of een ziekenhuis managed. Ik denk dat de verantwoording die een ziekenhuis directeur heeft (nl voor alle levens van de patienten) groter is dan die van een zakelijk manager (alleen geld).

Een ziekenhuis maakt geen winst, maar moet wel goed gerunt worden. Als je dus een goede manager wilt hebben, zal je ook goed moeten betalen.

In een commercieel bedrijf is het alleen reeel dat de eigenaar die echt het financieel risico neemt veel verdient. Dat er dan bonussen zijn is prima. Maar als het dan slecht gaat met een bedrijf moet je ook zo fair zijn dat je geen bonus accepteerd, of een deel van je salaris inlevert.

En ik zal mijn mond maar houden over banken die maljarden nodig hebben., en een paar maanden later winst maken en iedereen weer lekker bonussen gaan geven terwijl hun fouten ervoor zorgen dan miljoenen mensen zonder inkomen zitten..

En wat is er mis met een royaal betaalde ziekenhuis directeur?

Heb je er überhaupt over nagedacht dat er wel eens heel erg weinig verschil zou kunnen zitten tussen een ziekenhuis runnen, of een bedrijf met 250 personeelsleden?

Want als je er vanuit gaat dat een gemiddeld ziekenhuis 250 personeelsleden heeft, of zelfs een veelfout daarvan. Houd ook in dat drie kwart van het personeel privé en werk heel dicht op elkaar hebben zitten. Dus dit houd in dat die ziekenhuis directeur daarmee ineens de zorgen van 180 - 200 personeelsleden aan zijn/haar hoofd heeft. Die man/vrouw zit ook niet de hele dag maar een beetje duimen te draaien. En als een beurs annalist naar TFT monitoren te staren...

Hier komt bij dat de directeur van een ziekenhuis zeker net zoveel verantwoordelijkheden heeft als een directeur van een multi national. Met dit verschil dat een Hans Weijers als CEO van de AKZO NOBEL eindverantwoordelijk is over de kwaliteit van de producten die dit bedrijf maakt. En dat de ziekenhuisdirecteur eindverantwoordelijk is over de gezondheid van de patiënten die er in het ziekenhuis liggen. Laat staan dat de directeur van een ziekenhuis voortdurend het gezeik aan zijn/haar hoofd heeft van al die kleine zelfstandige specialisten, waar het ziekehuis op draait. En die specialisten verdienen schandalig veel. Net zoals verreweg de meeste directeuren voorheen ook verdiende als specialist...

Ik heb er werkelijk niets op tegen als een directeur van een ziekenhuis 250.000 euro per jaar verdiend. Net zo min als het feit dat een Paul de Leeuw 600.000 per jaar verdiend. Of dat een CEO van essent 825.000 euro per jaar verdiend...

Vergeet niet. Het zijn wel de beste mensen op de juiste plaats. En deze mensen worden veelal met een royaal salaris weg gekocht. Want je kunt niet verwachten dat een specialist de kans krijgt directeur te worden van een ziekenhuis en dan vervolgens 60% van zijn/haar jaarinkomen gaat inleveren. Uitzonderingen daar gelaten...

Ik vraag me af, of de M van Milders wel goed is! Een goede wernemer moet altijd goed betaald worden,maar niet buitensporig!

Veel mensen begrijpen dat niet omdat het vaak zo vreselijk oneerlijk is!

Ik ga nu even niet naar de hoge pieten kijken, maar naar de gewone werknemer, en maak een vergelijking met mijn eigen situatie:

Ik ben leerkracht op een openbare basisschool. Ik heb een groep van 33 (!) kinderen, veel leerproblemen, geen extra handen in de klas, hele lange dagen maken (fulltime overigens) en vaak op zondag ook nog bij zitten werken in de klas. Ik heb een enorme verantwoordelijkheid op mijn schouders. Ziek zijn kan niet, want er is geen invaller. Je bent er gewoon altijd.
Ik heb een goede staat van dienst, en doe het werk nu bijna 20 jaar.

Een vriendin van mij, 10 jaar jonger dan ik, nooit gestudeerd maar via cursussen binnen de werkplek een en ander aan certificaten behaald, werkt op een callcenter.
Ze heeft zo'n 10 jaar ervaring, heeft zich langzaam omhoog gewerkt.
Zit achter een beeldscherm, een werkdag van 9 tot 3. Als ze een dag geen zin heeft meldt ze zich een dagje ziek.

Die vriendin verdient 300 euro netto meer in de maand dan ik.
En dat is er nou zo oneerlijk aan!