Ministers beloven altijd van alles, wie ziet er o toe dat de kiezer ook het beloofde krijgt??

De Tweede Kamer heeft als belangrijkste taak om toe te zien op het gevoerde beleid van de regering, de voorstellen te beoordelen.
De Tweede Kamer is dus het orgaan waar je naar op zoek bent. Daar kan je om de vier jaar op stemmen, soms wat eerder.

Nee, daar is geen toezicht op, en er zijn ook geen sancties.

Dat is ook helemaal niet nodig, want ministers beloven niet zoveel. Integendeel: ze komen met allemaal impopulaire maatregelen aanzetten, zoals bezuinigingen. Ik hoor geen enkele minister op TV leuke dingen beloven, of aankondigen.

Ik denk dat je 2 dingen doorelkaar haalt.
In verkiezingstijd wordt er door de lijsttrekkers van de diverse partijen heel veel beloofd, dat naderhand niet uitkomt. Maar dat kan ook niet anders, want als er een nieuwe regering moet komen, dan moet dat altijd met meerdere partijen, omdat geen enkele partij de absolute meerderheid heeft. Was dat wel het geval, dan zou je een minister van zo'n partij er op aan kunnen spreken, dat hij zijn beloften niet waarmaakt.

Als er een coalitie gevormd moet worden, dus een regering met meerdere partijen met tegengestelde belangen, dan kan het niet anders, dan dat er water bij de wijn moet worden gedaan. Als dat niet zou gebeuren, dan zou je "Belgische toestanden" krijgen en zou er nooit een regering gevormd kunnen worden.

Als het goed is, dan belooft een lijsttrekker van een partij ook niets, maar hij vertelt alleen maar waar de partij voor staat, en waar hij zijn uiterste best voor zal doen. De VVD, het CDA en gedoogpartner PVV hebben bij de vorming van dit kabinet dus van alles waar ze wèl voor waren, in moeten slikken, om een werkbare regering te vormen.

Als te veel lijsttrekkers gaan roepen: "als wij in de regering zitten, zal er nooit dit of dat.....", of "wij zullen als we regeren zorgen voor dit of dat....." dan is dat erg onverstandig. Want als teveel partijen dat doen, dan zal bij de onderhandelingen voor een nieuw kabinet blijken, dat het land onbestuurbaar wordt.

Het is voor de partijen die de regering vormen (en gedogen) een kwestie van geven en nemen. Als ze een standpunt laten vallen, waar ze in verkiezingstijd veel over hebben "beloofd", krijgen ze weer iets anders terug, wat ze ook zo belangrijk vinden. In dat geval moet weer een andere partij iets inslikken van de "beloften".
Een kwestie van onderhandelen dus.