wat is de historische achtergrond van de opstanden in syrie?

Onafhankelijkheid (1946-heden)Onafhankelijk Syrië werd een republiek die, gesteund door de Sovjet-Unie, toenadering zocht tot andere Arabische landen. Van 1958 tot 1961 vormde Syrië een staatkundige eenheid met Egypte als de Verenigde Arabische Republiek (VAR). In 1961 maakte een militaire coup een einde aan de VAR.

In 1950 kwam de eerste Syrische grondwet tot stand. Van 1956 tot 1963 maakte Syrië samen met Egypte deel uit van de Verenigde Arabische Republiek.

In 1963 werd een staatsgreep gepleegd die de Ba'ath-partij aan de macht bracht. Op 22 februari 1971 werd Hafiz al-Assad president van de Syrië. Na zijn overlijden in 2000 werd hij als president opgevolgd door zijn zoon Bashar al-Assad.

De buitenlandse politiek werd bepaald door de conflicten met Israël en Libanon. In 1967 veroverde Israël de Golanhoogten op Syrië. In 1973 opende Syrië tijdens de Jom Kippoeroorlog de aanval op Israël, maar zag geen kans de bezetting van de Golanhoogten ongedaan te maken. In 1976 viel Syrië het in burgeroorlog verkerende Libanon binnen. Het verliet Libanon pas weer in 2005.

Op 26 januari 2011 ontstonden er protesten onder invloed van andere opstanden in de regio. De betogers vroegen om politieke hervormingen en burgerrechten, en het einde van de noodtoestand die al bestond sinds 1963.

Op 29 maart nam het ganse Syrische kabinet ontslag als een toegeving aan de betogers.[1] Op 19 april werd de noodtoestand opgeheven