Waarom wordt het in Nederland toegestaan om een raadsvergadering te openen met een gebed?

Kort gezegd; ja, Nederland is een seculier land. Men kent hier een scheiding tussen kerk en staat. Geloof of opvattingen horen geen stempel te drukken op de maatschappij - en dat houdt ook in dat de regerende macht, gelukkig, betere dingen heeft om zich druk over te maken dan het verbieden van eeuwenoude tradities als het ambtsgebed.
Wellicht verdwijnt het, maar dat moet van onderaf komen, en niet van hogerhand worden opgelegd. Als burger van dit land heb je tenslotte, ook, of misschien zelfs juist, in de rol van volksvertegenwoordiger de vrijheid van geweten en gedachte.

Het voorafgaan en besluiten van een gemeentelijke of provinciale raadsvergadering is natuurlijk niet verplicht voor provincies of gemeenten, en uiteraard is het ook niet verplicht voor deelnemers aan een vergadering om aan dit meditatief moment deel te nemen. Wie niet mee wil doen, kan tijdens het gebed nog even z'n e-mail checken of wat twitteren.
In de woorden van oud minister Remkes; "Het besluit tot niet-deelneming of het niet tonen van actief respect mag er nimmer toe leiden dat een staten- of raadslid de toegang tot de vergadering wordt ontzegd."
Deze brief, uit 2006, onderstreept wel dat er met enige regelmaat, ook in de politiek, discussie is over dit gebruik.

Wel hoop ik dat we het daarbij netter houden als in de VS, waar in 2007 een Hindoe die het meditatief moment in de Senaat verzorgde het werk haast onmogelijk werd gemaakt.