Waarom moet religie en staat gescheiden zijn?

Omdat je anders zo'n ongeregeld zooitje krijgt zoals de laatste dagen in Iran...

En zie je het al voor je dat een 'Kardinaal' gaat bepalen wat de regering wel, of niet zou mogen zeggen...

Ze gaan in het openbaar niet samen, maar als er een oorlog uitbreekt dan moet de paus de politiek zegenen, dan weer wel...

De religieuzen beroepen zich om het minste op kwetsing van hun gevoelens, dus vragen over godsdienst daar ga ik geen antwoord meer op geven, dat is kamikaze... Dus laat ze maar beledigd voelen, maar niet door wat XiniX zei...

Religie is niet gescheiden van de staat, hoe je het ook wendt of keert, het is niet te scheiden...

En als je dat toch doet, veel succes...

Omdat je anders de mensenrechten niet altijd naleeft. Daarnaast zou dat ook lastig zijn voor mensen met een andere religie.
Je mag wel vanuit je geloof voor bepaalde standpunten staan, maar de wet mag niet gebaseerd worden op een geloof.

Scheiding van kerk en staat betekent in feite dat niet dezelde mensen de macht mogen uitoefenen over de staat en de gezaghebbende kerk-religie. In Nederland is dit ook niet het geval, maar een echte scheiding van religie en politiek is dat niet en zal het ook niet worden.

Punt is namelijk dat wanneer de regering in handen is van mensen met eender welke gelovige achtergrond, deze een rol zal spelen hun hun opvattingen en overtuigingen en derhalve invloed zal hebben op hun beslissingen die ons allemaal aangaan. Dat kun je wel willen uitsluiten (zou ik graag zien) maar in de praktijk lukt het niet , helaas.

Een voorbeeld van gebieden waar het geloof een aardig toontje meeblaast is bijvoorbeeld euthanasie of abortus-wetgeving. Maar ook banalere zaken als zondagsrust of koopzondagen. Het CDA loopt dan niet te roepen dat de heer almachtig is, maar hier laten zij en hun overtuiging zich natuurlijk niet onverlet.

Politieke partijen geschoeid op religieuze leest bieden de nodige ruimte voor dergelijke tamelijk strikt godsdienstige overtuigingen. Zou je alle religieuze partijen verbieden, dan zouden deze gelovigen zich moeten verspreiden over andere partijen, waarbij dergelijke issues (ook) met andere dan religieuze achtergronden zouden moeten worden genomen.

In de praktijk echter zullen ze elkaar dan ook onder een andere vlag wel weten te vinden, waarmee het dan wellicht lood om oud ijzer is. Maar eerlijk is eerlijk, het heeft toch mijn voorkeur.

Religie en staat zijn op twee punten niet gescheiden in Nederland: op het gebied van onderwijs (denk aan christelijk onderwijs) en televisie (denk aan omroepen als de RKK of NMO). Daar gaat het met name om: dat gemeenschapsgeld niet mag gaan naar de ondersteuning van een of ander religieus gedachtengoed omdat een democratische staat ALLE burgers onpartijdig dient te steunen. Religieuze politieke partijen zijn een ander verhaal. Ik vind dat die wel moeten kunnen omdat die nou eenmaal ook een standpunt hebben.

Religie en staat moeten gescheiden zijn omdat het organiseren van een democratische staat nogal ratio is.
Het moet efficient, niet te duur en fundamentele keuzes moeten tegen elkaar worden afgewogen en gemaakt. Het collectief of het individu? Vrijheid of gelijkheid? Solidariteit of optimale ontwikkelingskansen? Sommige dingen moeten echt goed afgewogen, bedebatterrt en democratisch besloten
worden.

Religie zou meer op gevoel moeten werken, het KAN je helpen om anders in het leven te staan en naar elkaar.
Het KAN je dan ook helpen om het democratische proces goed te laten verlopen. Maar het KAN dat ook tegenwerken als je het gedachtegoed niet goed begrijpt en dingen gaat afdwingen.

Het is goed om in je leven die twee dingen, ratio en gevoel, met elkaar in balans te laten zijn.
Een staat echter moet rationeel bestuurd worden. Door mensen die het gevoel en ratio voldoende in balans hebben.

Scheiden van staat en kerk wil NIET zeggen dat er geen politieke belangengroeperingen zouden kunnen zijn die elk voor zich een ander wereldbeeld voor ogen hebben (een religieuse achtergrond hebben). Niks mis mee (hoewel ik met sommige wel moeite heb...)
Maar reden te meer om de afweging van belangen op een rationele manier (op een democratische manier ook) tot stand te laten komen.

Het heeft niets met elkaar te maken: religie is er voor (bij)gelovigen, de staat is er voor iedereen! Geloven mag, niemand die je daarin hindert.

Het is een utopie om te denken dat achtergrond niet meespeelt(denkt) in staatszaken.
Iedereen heeft zijn eigen normen en waarden,atheisten,hindoes,christenen whatever, dus wat je als geestelijke bagage meedraagt laat je meewegen in discussies en in besluiten.
Om die reden denk ik dat er ook ruimte is voor religieus getinte partijen, echter de fundamentalische partijen die gestoeld zijn op onderdrukking van welke soort dan ook, zouden m.i. geweerd kunnen worden op basis van art. 1 van de Grondwet :

Kerk en staat moeten gescheiden blijven omdat de belangrijkste beslissingen anders door het hoofd van de kerk genomen worden. De kerk wordt niet gekozen door de mensen en is dus niet democratisch. Als er geen scheiding is van kerk en staat is krijgen we een religieuze dictatuur.

Niet zo'n moeilijk te beantwoorden vraag als de inleiding van de vraagsteller doet vermoeden.