waarom bedenkt de overheid altijd allerlei oplossingen en methodieken zonder ooit eens te vragen of er behoefte aan is?
Volgens mij kan de overheid veel geld besparen door eens niet zelf oplossingen te bedenken voor (niet) bestaande problemen. Waarom vraagt de overheid niet eens waar behoefte aan bestaat?
In de sociale sector: De overheid wil arbeidsparticipatie verhogen door bijvoorbeeld het verschil tussen uitkering en loon te verhogen. Terwijl iedereen weet dat dat helemaal niet de belemmering/stimulans is deel te nemen aan de arbeidsmarkt. De echter belemmering zit hem in het gegeven dat de methodiek niet vraaggericht is: niet aansluit op de behoefte.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.