Maatschappij

Het adagium is: 'De koning is onschendbaar, de minister is verantwoordelijk.' Deze uitspraak is vastgelegd met de ministeriële verantwoordelijkheid. Leden van het Koninklijk Huis kunnen door de Tweede Kamer niet persoonlijk ter verantwoording worden geroepen voor hun daden. Als dit nodig blijkt, dan wordt een minister of staatssecretaris naar de Tweede Kamer geroepen om verantwoording af te leggen.

Bij de kwestie met de stichting (Gelijk)waardig Herstel en prinses Laurentien zou de ministeriële verantwoordelijkheid niet of te laat zijn geregeld. Maar wat houdt (het regelen van) de ministeriële verantwoordelijkheid dan méér in dan (alleen maar) het bepalen welke minister of staatssecretaris verantwoordelijk is voor de betreffende kwestie? In dit geval dus de minister of staatssecretaris van Financiën.

Als zijn ministers allemaal vriendjes van hem zijn en het huis van afgevaardigde en het senaat ook vol zit met republikeinen zou hij dan de grondwet kunnen aanpassen zodat hij langer president blijft?

Alls je een anoniem Gmail account gebruikt dan dan weten ze niet van wie dat YouTube kanaal is en het lijkt mij dat het bedrijf achter YouTube een Google niet jouw locaties en ip-adressen mag delen

Bij het ontvangen van een nieuwe ID krijg je een extra activatiecode om je ID te koppelen voor inloggen bij verschillende instanties. Hoe veilig is dit proces, en is het verstandig om dit nu te activeren, gezien het feit dat deze methode nog in een vroeg stadium verkeert?

Op vakantie op Kos verslikte ik mij in een stuk vlees. In een soort eerste hulp konden ze mij niet helpen. En toen werd ik overgebracht met een helicopter naar een ziekenhuis op Rhodos (vlucht van 80 km). Gelukkig werd het stuk vlees daar wel weg gehaald en kon ik na 1 nacht verblijf weer weg. Nu moest ik 300€ afrekenen. Dat lijkt mij voor de vlucht en verzorging wel echt weinig

Toen ik nog bij mijn ouders thuis woonde had ik een buurman, ik noem hem maar even Jan. En zijn vrouw Annie. Ik had redelijk goed contact met hun, ging iers verder dan hoi en doei. Ik kwam er wel eens wat drinken of ff een praatje, maar meer niet. Dat was in mijn tiener tijd. Toen ik verkering kreeg kwam ik er eigenlijk nooit meer en was er ook geen contact meer. Ja hoi en doei of een kort praatje en toen ik uit huis ging al helemaal niet meer.

Een paar jaar terug, zijn mijn man en ik weer in de buurt van mijn ouderlijk huis gaan wonen. Dus zag ik ze wat vaker en weer wat vaker een praatje. Toen ik (eindelijk) zwanger raakte, was Annie heel erg begaan en heb ik heel leuk contact met haar gekregen. Met Jan niet zo. Kort praatje zo nu en dan. Maar op een gegeven moment kwam ik hem bij de oprit tegen toen ik bij mijn ouders langs ging. Toen zei hij: "Ik vond het vroeger zo leuk, hoe je mij met van alles in vertrouwen nam. Ik vond dat lief. En dat mis ik wel eens." Ik herinner mij dat niet zo erg, dat ik dat deed. Ik vertelde wel eens wat, maar niets wat de moeite waard was of mijn geheimen. Ik vond dit een apart gesprek.

De rest plaats ik in de reacties:

Een beetje n.a.v. de ontvoerde couveuse-baby Santiago. Dit betreft het nieuwsbericht dat deze couveuse-baby door zijn ouders stiekem is meegenomen uit het ziekenhuis. Inmiddels is de baby gevonden en zijn de ouders gearresteerd voor de ontvoering (!) van hun baby.

En met name die term 'ontvoering' vind ik een beetje gek. (Ontvoering: "het tegen iemands zin en zonder diens toestemming, verplaatsen van een persoon.")
Het zijn toch de wettelijke ouders die beslissen over de 'wil' van een handelingsonbekwame baby ? Zij hebben daarmee toch het ultieme recht de baby te verplaatsen ?
Ik las dat de ouders bang waren het ouderschap te verliezen wegens hun verleden, maar die zaak was nog niet rond. Ze waren en zijn nog steeds de wettelijke ouders.

Ik snap dat een couveuse-baby zorg nodig heeft. Ik kan me ook iets voorstellen dat het weerhouden van (levensreddende) zorg voor de baby als strafrechtelijk verwijtbaar gedrag gezien kan worden. Maar dan zou DAT de verdenking moeten zijn. Maar blijkbaar gaat het hier niet onthouden van zorg, of zoiets, maar expliciet om ontvoering.

Als de ouders het niet zijn, wie heeft dan het recht om te bepalen dat een baby het ziekenhuis niet mag verlaten ? Wie heeft daarin een zwaardere stem dan de ouders ?