Waarom schreef je het Nederlandse "diamant" met een t en het Engelse "diamond" met een d?
Toegevoegd na 18 minuten:
Schreef=schrijf natuurlijk! Dom dom dom...
2.1K
2.1K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
Het woord werd oorspronkelijk ook met een t geschreven. Het komt namelijk uit het Oud-Frans: diamant. Dat is afgeleid van het Latijn: de verbogen stam diamante van diamas. Dat gaat weer terug op het Griekse adamas, wat onbedwingbaar staal betekende. Hoe komt het dan dat de Engelsen het op een d laten eindigen? In het Oud-Engels was het diamaunt, en via diamaund werd het diamond. Maar voor de reden waarom de t een d werd kan ik helaas geen verklaring vinden.
14 jaar geleden
Andere antwoorden (3)
Ha, die Colconbri;
Om dezelfde reden dat je het in het Engels met een 'o' in de laatste lettergreep spelt en in het Nederlands met een 'a': het zijn nu eenmaal twee aparte talen met ieder hun eigen speliing.
Om dezelfde reden dat je het in het Engels met een 'o' in de laatste lettergreep spelt en in het Nederlands met een 'a': het zijn nu eenmaal twee aparte talen met ieder hun eigen speliing.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
zelfde als fish met een F en vis met een V.
Geen idee waarom het in engels met een d is, maar in het nederlands is het met een t omdat diamanten makkelijkere uit te spreken is dan diamanden.
Geen idee waarom het in engels met een d is, maar in het nederlands is het met een t omdat diamanten makkelijkere uit te spreken is dan diamanden.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Om de doodeenvoudige reden, dat het Engels is en geen Nederlands. Beide talen verschillen nu eenmaal.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Deel jouw antwoord