Waarom beginnen veel vragen met "Wie weet waar..." of "Weet iemand of..."?

Je hebt geen Asperger toevallig? ;-) Deze vraag zou ook typisch een van een Asperger kunnen zijn. Natuurlijk heb je helemaal gelijk, maar het is al zo onze tweede natuur geworden om tussen de regels door te lezen dat iemand eigenlijk gewoon een antwoord verlangd (of de pindakaas), en daar ook meteen naar handelt.

Voorbeeld van mijn (asperger)zoon: Dochter belt naar huis om te vragen of ze bij een vriendinnetje mag blijven eten. Zoon pakt op en dochter vraagt: "Is mama er ook?" Zoon: "Ja."

Terwijl mijn dochter - net als bijna iedereen- er vanuit ging dat mijn zoon mij zou halen bleef mijn zoon aan de telefoon wachten op de volgende vraag of mededeling. Pas toen die uit verveling in de hoorn begon te blazen had mijn dochter in de gaten dat hij er nog steeds was.

"Nou, ga haar eens halen dan!" riep ze geirriteerd. Waarop mijn zoon boos terugriep: "Ja, dat vraag je toch niet of wel soms!"

Mijn zoon had dus wel gelijk, maar juist omdat dit soort vragen zovaak voorkomen hoeft men maar 1 of 2 keer erbij te vragen of je haar "even wilt roepen". De derde keer weet je vaak al wat de bedoeling is van zo'n vraag en doe je het vanzelf al.

Maar andersom kan ook. Als je vraagt of er nog pindakaas is en iemand geeft je dat meteen aan, terwijl je eigenlijk alleen maar wilde weten of er nog genoeg was voor het schrijven van je boodschappenlijstje ;-)

Overigens is zo ook in het begin een keer een antwoord van mij verwijderd toen iemand vroeg wie er nog lekkere ovenschotelrecepten had, en ik zei: Ik, maar dan moet ik even zoeken.

Ik wist toen nog niet zo goed hoe deze site werkte, maar eigenlijk was mijn antwoord dus onterecht verwijderd ;-)