Sinds wanneer wordt "me" als bezittelijk voornaamwoord gebruikt?

Je indruk klopt en volgens mij wordt het al veel langer gebruikt.

Mij valt het op dat zelfs schrijvers het veel gebruiken. Dan bedoel ik echt literatuur.

Het zal langzaam gegroeid zijn, ik stoor ME er niet zo aan ;)

'Groter als jou' en 'Hun willen' vind ik veel en veel erger.

Ik heb het de afgelopen tijd (enkele weken) inderdaad ook meermalen gezien, en wel vooral op deze site!
Daarvoor zag ik het alleen bij mensen met een (lees) handicap of mensen die onze taal (nog) niet machtig zijn.
Misschien is het iets wat mensen snel van elkaar overnemen (mode / trend ) of misschien komt het vooral voor bij mensen met een andere moedertaal.
Goed dat je het naar voren brengt, want het is een zoveelste
aanslag op onze rijke Nederlandse taal! Me is - als het bezittelijk wordt aangewend- een regelrechte verminking van ' mijn' . Het is geen kwestie van smaak (al is het in MIJN ogen afschuwelijk lelijk) maar het is gewoon fout. Wie dit gebruikt in plaats van mijn, maakt geen goede indruk. Dat is zeker.

"Dat is mijn tog nog niet zo opgevalluh."

Ik wil het iets breder trekken: was het een jaar geleden nog sms taal (met afkortingen en cijfers in de woorden zoals w8 ff), nu is het helemaal een afgesleten spreektaal geworden die door velen wordt gebruikt.
Ik weet het, ik ben al wat ouder en ik heb nog wel brieven geschreven met vulpen en zo, daarin was het van belang dat je die netjes en verzorgd in de envelop deed. Correct taalgebruik was daar een eerste vereiste. Ik heb heel wat sollicitatiebrieven die al bijna klaar waren overnieuw moeten schrijven vanwege een simpel foutje...

Nu, in de tijd van de email, is het van minder belang geworden dat er nauwkeurig en taalkundig correct wordt geschreven, het gaat om de boodschap en 'ze begrijpen het wel'.

Op een forum en op een website als deze, ligt het nog gemakkelijker: er wordt maar wat geschreven en het is totaal onbelangrijk of de ander het kan begrijpen of niet.

Jij geeft zelf al aan dat 2010 een keerpunt is... ik denk zelfs dat het pas de laatste paar maanden is dat 'me computer' met grote regelmaat te zien is.

het is modieus en sinds kort in zwang. maar het is fout, net als alle andere voorbeelden die in eerdere antwoorden al gegeven zijn. iemand zei ook dat het nu in deze tijd van e-mail niet meer zo van belang is. daar ben ik het helemaal niet mee eens. mij vallen die pertinente taalfouten altijd weer op en ik heb dan steeds een negatieve eerste indruk van de vraagsteller. ik kan daar niets aan doen. foutief en onverzorgd taalgebruik (en dan bedoel ik niet een typefoutje) wekt bij mij nu eenmaal die indruk. en je kunt nu eenmaal maar één keer een eerste indruk maken.
ik weet ook zeker, dat ik niet de enige ben en ik weet ook zeker dat je daar niet te licht over moet denken, want er komt een moment dat je jezelf tegenkomt. bijv bij sollicitaties.

Mijn indruk is dat vooral jongeren (vaak zelfs nog kinderen) dit doen. Het kan hipheid zijn. Ik denk echter dat het eerder een kwestie is van (nog) niet voldoende taalbeheersing.
Mijn redenatie is: "mijn" wordt in de spreektaal vaak uitgesproken als "m’n". Bij wat slordig spreken verwordt dit tot "me".
Als ouders dit niet corrigeren, duurt het tot ver in de schooltijd voordat dit wordt gecorrigeerd. Bij sommigen lukt het nooit.
Hetzelfde geldt overigens voor het verschil tussen "na" en "naar". Ik herinner me de taaloefeningen op de basisschool waar we één van deze voorzetsels moesten invullen. Ik vond dat altijd grote onzin, zo’n supereenvoudige oefening. Al snel ontdekte ik, aanvankelijk tot mijn verbazing, dat er klasgenootjes waren die geen benul hadden dat er überhaupt een verschil was tussen "na" en "naar".

Dit MOET wel het beste antwoord zijn, want de tekst is van jezelf:
http://www.goeievraag.nl/vraag/reden-diverse-gvers-stellen-vraag.34406

Nee, het is niet plotseling. Het valt jou plotseling op.
Taal leeft en spreektaal zal zich altijd mengen in de officiële (schrijf)taal, sommige spreektaalvormen zullen uiteindelijk 'officieel' worden.
Waarschijnlijk wordt het gebruik van spreektaal als geschreven tekst ook nog versneld doordat mensen door sms'en en chatten vaak de voorkeur geven aan verkorte/korte/kortste vormen (ff wachten...).

Klassiekers nu:

"Groter als", dat is strikt genomen niet eens fout... En het grappige is dat mensen dan wel zeggen 'groter als mij' en meestal niet 'groter als ik'.

"Ik besefte me" (contaminatie 'zich realiseren' en 'beseffen')

"Hun hebben"

Dit is natuurlijk de taalverbastering. Het valt mij ook op dat dit sinds enkele jaren in toenemende mate op het internet te zien is. Het is de geschreven spreektaal.

Het valt mij idd ook op. Ik denk dat de oorzaak in het SMS- en MSN verkeer zit. Het zal wel pure gemakzucht zijn, want iedereen met een beetje schoolopleiding weet dat dit gewoon fout Nederlands is.

Helaas zie ik deze taalverloedering ook erg in Friesland, vooral onder de jeugd, nu zie je wel dat Friesismes en Germanissmes in de Nederlandse taal voor contaminaties zorgen maar de mailwisselingen
waarvan in het gunstigste geval alleen de woordcheck maar niet een check op adequate zinnen en stijlfouten zit, kunnen , na de aangevinkte correctie vrij ernstige fouten in teksten doen ontstaan, he is mijzelf menig maal gebeurd in mijn antwoorden op GV.
Dan is het niet handig als je geplaagd wordt door dyslexie en dus over bepaalde verstoringen heen leest als je de tekst controleert.
Maar dat komt dan altijd nog niet voort uit opzettelijk modieus fouten maken, wat mij een gruwel is.
De grofste taalverloedering vind ik op afstand het misbruik van de term "maar liefst".
Ijskoud wordt gezegd dat tijdens een ramp maar liefst 20 000 mensen omgekomen waren.

"Maar liefst"is bedoeld en voorbehouden aan gunstige gebeurtenissen en omstandigheden, zoals het slagen van een hoog percentage mensen , het winnen van een grote prijs of het behalen van veel medailles en dat soort heugelijke zaken.
Helaas wordt dit misbruik van deze positieve term ook in nieuwslezingen etc. veelvuldig vernomen.

Dan is , ik heb me (ipv. mijn) mobiel laten vallen nog wel te verklaren, ik houd het gewoon op gebrekkige articulatie van kauwgomkauwende jongeren die zonder te poetsen toch pogen gaatjes in hun tanden te voorkomen door xylitol kauwgom te gebruiken.
Ook is mij opgevallen dat het een vorm van rebellie tegen de ouderen is die nog wel moeite doen de Nederlandse taal wat beheersbaar te houden.

Ik houd het maar bij de uitspraak van de helaas recent overleden Driek van Wissen, ooit dichter des Vaderlands die het zo formuleerde:

DE TAAL IS HER VOERTUIG VAN DE GEEST, MAAR HET NEDERLANDS IS ZO LANGZAMERHAND WEL EEN KRAKENDE WAGEN GEWORDEN,

zijn verhandelingen over leggen en liggen , voor en achter (de computer ) kennen en kunnen en meer van dit soort op elkaar gelijkende woorden die in het Nederlands soms zeer inconsequent gebruikt worden waren legendarisch, mede oorzaak voor de haast onmogelijke opgave voor buitenlanders , zich de taal eigen te maken.
Dit soort vragen houdt ons scherp, zodat we niet steeds voor zuiver Nederlands naar de Vlaamse TV hoeven te kijken, hun taalgebruik is vaak beter dan de Nederlandse, alleen die programma's werken soms krachtiger dan benzodiazepines.....

Excuses voor taal- schrijf en stijlfouten.

Het is mij niet echt opgevallen, maar ik herken het wel. Het werd altijd al gebruikt, in de spreektaal en sommige dialecten. Het is natuurlijk nog steeds gewoon "mijn" en ik mag niet hopen dat het ooit geaccepteerd taalgebruik wordt.

Dit is in elk geval deel van het (oud) westlands dialect. Ik heb dit vroeger op school moeten afleren. Net als groter dan/groter als. Mijn taalgevoel zegt dat het allebei goed is.

Sinds wanneer het hier opgedoken is kan ik niet zeggen, maar volgens mij is dit al decennia lang in gebruik.

Het ingeven van het woordje "me" kost minder handelingen in een sms dan het ingeven van "m'n".
Het goede nieuws is dat sms-en wordt verdrongen door pingen.

Het valt mij in de schrijftaal toch vooral op forums op, bij professionele schrijvers is het me nog niet zo opgevallen.

Het stoort mij, het is jammer en het is niet anders.

Taal leeft en verandert. En de verandering volgt, bijna zonder uitzondering, de gebruikers die het 'fout' doen. Want van correct gebruik zal de taal niet zo snel veranderen.

Op de radio hoor ik steeds vaker het bezittelijk voornaamwoord u (de w valt dan weg).

Het is te allen tijde uw en mijn verlies.

Toegevoegd na 1 dag:
Het komt overigens in het middelnederlands al/nog voor..

Toegevoegd na 1 dag:
me
(Ned. Kluchtsp.2 87, 67; 75), toonlooze vorm van het bezitt. vnw. mijn, of eig. van mi, dat hetzelfde beteekent en nog heden in dialecten voor mijn in gebruik is.

Het wordt al jaren gebruikt en ik erger me er ook aan. Maar wat ik een tijdje geleden bedacht, waarom niet me, maar wel je? Je moeder,je huis is algemeen geaccepteerd, terwijl het toch jouw is, of heb ik dat verkeerd?

Om eerlijk te zijn heb ik niet het idee dat dit gebruik van "me" als bezittelijk voornaamwoord iets is dat pas in 2010 in de mode is gekomen.
Het zal je nu echter meer opvallen, omdat je zeer regelmatig op GV te vinden bent, waar het gebruik van "me" als bezittelijk voornaamwoord echt zeer regelmatig voorkomt. Net als alle andere door eerdere antwoordgevers genoemde taalfouten.

Meerdere keren is er hier op GV een vraag over gesteld of een discussie via reacties over geweest of het nodig is om iemand te verbeteren die tenenkrommende fouten maakt in zijn of haar vraagstelling of antwoord. De algemene indruk die ik steeds heb gekregen is dat de overgrote meerderheid van GV dit niet nodig vindt omdat je iemand onnodig zou kunnen kwetsen. Hij of zij zou dyslexie kunnen hebben.

Persoonlijk erger ik me ook aan onnodige taalfouten zoals het door jou genoemde "me" vrouw, of groter als, of het woord na vervangen door naar, of het door elkaar haspelen van de werkwoorden kennen en kunnen. Ik denk toch wel dat het te maken heeft met een bepaald niveau. Ik ken mensen die geërgerd zeggen: "Maar je weet toch wat ik bedoel, en daar gaat het toch om?"
Het correcte gebruik van de Nederlandse taal is dan ondergeschikt gemaakt aan het feit of een ander begrijpt wat je ermee bedoelt.

Ik heb niet de indruk dat dit iets is van de laatste tijd. Net zo min als dat sms'en of 'chattaal' de aanleiding zou zijn.

Ik denk dat het volgt uit 'spreektaal', waarbij de 'n' van m'n wegvalt. Fonetisch hoor je dan 'Ik heb het aan me moeder gegeven', waarna mensen de foute vorm overnemen en voor waar aannemen.

Ik overigens wel het idee dat deze 'verloedering' met name voorkomt in 'bepaalde milieus' (met alles respect ;))

Moeilijk om exacte datum te geven maar,
Echt al heel lang.
Zo'n 5 jaar