Zijn er middeleeuwse termen/benamingen/werkwoorden die we nog gebruiken?

Voor galg en rad opgroeien.....

Door de mangel halen
radbraken
aan de kaak stellen
Heb je hier wat aan

dodijnen (ww) - wiegen en laten wiegen
belligerent (bn)- oorlogszuchtig
dazen (ww) - dom babbelen, zotteklap uitslaan
gorre (v) - oud paard
hakkenei (v) - damespaard met comfortabele gang
vermeien zich (ww) - zich verpozen, ook buiten de meimaand

Toegevoegd na 3 minuten:
Maar ook:

De plaat poetsen
Iemand met open vizier tegemoet treden
Ergens een kruistocht tegen houden

Toegevoegd na 5 minuten:
Een aflaat kopen

Je kan je inspiratie denk ik goed halen uit wat oudere gedichten. Bijvoorbeeld de volgende gedichten van Joost van den Vondel. Door het citeren van zulk soort gedichten kom je nog intelligent over ook!

KINDERLIJK
Constantijntje, ’t zalig kijntje
Cherubijntje, van om hoog,
D’ijdelheden, hier beneden,
Uitlacht met een lodderoog.
Moeder, zeit hij, waarom schreit gij?
Waarom greit gij, op mijn lijk?
Boven leef ik, boven zweef ik,
Engeltje van ’t hemelrijk:
En ik blink’ er, en ik drink er
’t Geen de schenker alles goeds
Schenkt de zielen, die daar krielen,
Dartel van veel overvloeds.
Leer dan reizen met gepeizen
Naar paleizen, uit het slik
Dezer werreld, die zo dwerrelt.
Eeuwig gaat voor ogenblik.

Dit volgende gedicht is leuk om te citeren als je wat te klagen hebt:

Klachten des Poëets
Wat ramp, wat ongeluk plaagt nog mijn grijze haren!
Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren!
Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan,
In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan!
Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen,
En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen;
Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste nood,
Mijn lijden is te zwaar, mijn ongeluk te groot.
Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen
Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen,
Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld,
Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult.
Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!
Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden,
Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk
Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!
U heb ik toevertrouwd, U heb ik, al mijn dagen,
Nadat ik ben verlicht, mijn liefde toegedragen;
’k Heb U mij toegewijd, en U ik mij nog geef
Ai, maakt weer (want gij kunt), dat ’k eeuwig met U leef!

Bij de link van de bron kun je nog meer gedichten van deze schrijver lezen.

Toegevoegd na 21 minuten:
Overigens, als je wilt weten hoe een echt stukje Nederduits (ook wel Nederdiets) eruit ziet, kijk dan hier:
http://www.dbnl.org/tekst/heui001nede01_01/heui001nede01_01_0015.php

Hier een oud Westvlaams gedicht met veel oude woorden.
Hopelijk gaat U de gebruiken ook niet toepassen :
Heer Halewijn (een van de weinige middeleeuwse gedichten)
Ook op muziek gezet door de folkgroep 'Rum'