Waarom spreekt men bijzonder uit als biezonder?

Historisch gezien is de ij ontstaan uit de 2 letters ii. Met deze dubbele ii wilde men een lange i aangeven. Vroeger bestond de gewoonte om een puntje op de i te zetten niet en kon een dubbele ii zonder puntjes gemakkelijk verward worden met de letter u (vooral in teksten geschreven met de hand). Om deze verwarring te voorkomen werd aan de 2° i onderaan een haakje gezet. In de loop van de geschiedenis is men deze deze ij niet mee gaan uitspreken als ie maar als ei. Bij sommige woorden is de uitspraak ie echter gebleven zoals bij het woord bij(ie)zonder.