wat is het nu gevoelmatig of gevoelsmatig?

gevoelsmatig.

Volgens mijn woordenboek is het gevoelsmatig.

Ook gevoelsmatig zeg ik dat het gevoelsmatig is.

Wat ik soms doe bij twijfel: typ beide mogelijkheden in in een zoekmachine. In dit geval is de score:

--  gevoelmatig: 250 hits
--  gevoelsmatig: 53154 hits

Dus ook bij "democratisch stemmen" kom ik uit op gevoelsmatig.

Gevoelsmatig, volgens de VanDale.
Vreemd dat de GV spellingcorrectie het woord niet kent...

De tussen-s is een verbindings-s tussen gevoel en matig. Het is dus gevoelsmatig.

De tussen-s is een vrije kwestie: de letter wordt geschreven als hij wordt uitgesproken. Met deze vrije regel wordt tegemoetgekomen aan de uitspraak-verschillen tussen sprekers; er zijn veel woorden waarin de één wel een s zegt en de ander niet.
In de meeste gevallen kun je op je gehoor afgaan, maar als het tweede woorddeel met een s-klank begint (zoals in station(s)chef), is niet te horen of er één of twee s’en geschreven moeten worden. Er zijn dan twee mogelijkheden om achter de voorkeursvorm te komen:
maak een samentrekking of vervang het tweede deel door een woord dat niet met een s-klank begint.
Er zijn dus geen vaste regels te geven voor het wel of niet voorkomen van de tussen-s; wel zijn er enkele vuistregels. Wie toch nog twijfelt over de voorkeursvorm, kan heel goed internet laten beslissen: een zoekmachine kan zo vertellen welke vorm het gebruikelijkst is.
Er zijn ook een aantal patronen te zien in het gebruik van de tussen-s.
De meeste mensen gebruiken wel een tussen-s:
als het woord eindigt op -waardig, -waard, -gewijs, -halve;
als het eerste woorddeel eindigt op -heid, -ing of -teit;
als het eerste deel een mannelijke persoonsaanduiding is op -er, -eur, -ier of -aar en een meervoud op -s heeft;
als het eerste deel een zelfstandig naamwoord is dat begint met be-, ge- of ver-.
De meeste mensen gebruiken geen tussen-s:
als het eerste deel een zelfstandig naamwoord is dat niet verwijst naar een levend wezen en (ook) een meervoud heeft op -s;
als het eerste deel een zelfstandig naamwoord is dat eindigt op -ier en geen persoon aanduidt;
als het eerste deel een werkwoordstam is;
als het woord eindigt op -schap (in de betekenis ‘hoedanigheid, het zijn van’;
als het eerste woorddeel een stof aanduidt en niet telbaar is.

Het zinsdeel -matig hoort voor mijn gevoel thuis in het rijtje -waardig tot -halve en daarom maak ik er gevoelsmatig van.