Waarom schrijf je eenvoud niet zo: éénvoud?

Omdat je tweevoud, drievoud, viervoud etc. óók niet zo schrijft. Of....., heb ik het fout!

Het accent aigu wordt in het Nederlands op verschillende manieren gebruikt:
- Om een te onderscheiden van één. Het lidwoord een wordt uitgesproken met een stomme e, terwijl er toch echt een lange ee lijkt te staan (dubbele klinker). Het woord één wordt wel uitgesproken met een lange ee.
- Om verschil te maken tussen de verschillende betekenissen van voor. Als we twee accent aigu's op de oo plaatsen, betekent het voordat, in tijd of in plaats. Als we geen accenten gebruiken, kan het zowel voor als voordat betekenen. Het is niet verplicht om hier accenten te gebruiken, maar het wordt vaak gedaan om misverstanden te voorkomen.
- Om een woord te benadrukken. We plaatsen dit accent op de klinker van de beklemtoonde lettergreep. Als de lettergreep twee klinkers bevat, krijgen ze allebei een accent. Een hoofdletter krijgt nooit een accent.
- Franse woorden. We gebruiken het accent aigu op de letter e in woorden die uit het Frans komen. Het accent maakt dat de e een lange klinker wordt, op een plaats waar hij anders zou worden uitgesproken als een stomme e.

Bij eenvoud kan er geen misverstand ontstaan, net als bij bijvoorbeeld voorgeschiedenis. Maar er is wél verschil tussen "een voorbeeld" (ik noem maar wat) en "één voorbeeld" (dat moet dus een goed voorbeeld zijn want je geeft er niet meer), en tussen voorkomen (zorgen dat het niet gebeurt) en vóórkomen (voor de rechter verschijnen). Daarom worden bij die woorden 'accent aigu's' gebruikt.

Accenten horen niet echt thuis in de Nederlandse taal. Ze worden alleen gebruikt als ze voor een beter begrip van de taal onmisbaar zijn. Ook worden ze wel gebruikt bij vanuit een andere taal geïmporteerde woorden.