Kan je zeggen stel me een vraag of moet ik zeggen stel mij een vraag?

Beide zijn correct.

Er is wel een licht verschil; "me" is niet benadrukt en "mij" wel.

Als je hoort dat iemand net een vraag niet kan beantwoorden, zeg je bijvoorbeeld:
"Stel mij maar die vraag!"
Waarmee je duidelijk wil maken dat jij de vraag wel weet te beantwoorden.

https://www.taaltelefoon.be/me-mij
"
Als niet-onderwerpsvorm kunnen we zowel me als mij gebruiken. Het is aan te bevelen om zo veel mogelijk de gereduceerde vorm me te gebruiken. Overmatig gebruik van de volle vorm mij maakt zowel gesproken als geschreven taal onnatuurlijk.

De collega’s hebben me (mij) uitgenodigd.
Je kan het me (mij) altijd bezorgen.
Je gaat met me (mij) mee.
Ze houdt van me (mij).
Als het persoonlijk voornaamwoord klemtoon moet krijgen, bijvoorbeeld om een contrast uit te drukken, is alleen mij mogelijk.

Hij heeft dat niet aan mij gevraagd, maar aan mijn collega op het werk.
Ja hoor, dat is van mij!
"
===
Beide zinnen zijn dus correct:
"Stel me een vraag."
"Stel mij een vraag."

Als je zegt: Stel mij een vraag - dan is er keus uit meerdere mensen, dus je bent met meer dan 2 mensen.

Als je zegt Stel me een vraag - dan ben je met z'n tweeën.

N.B. Het wordt allebei gebruikt, echter op deze manier klinkt het als een bevel.
Gewoonlijk zegt men *Stel me / mij een vraag alsjeblieft.*

De onderwerpsvorm is altijd ik.
De voorwerpsvorm is me of mij (beide goed).

Deze vormen gaan over zinsontleden.

Is het het onderwerp van de zin: ik.
Voorbeeld: Ik eet een roze koek.

Is het de voorwerpsvorm (meewerkend voorwerp of lijdend voorwerp): me of mij zijn goed.
Voorbeeld meewerkend voorwerp: Geef me/mij een roze koek.
Je kunt er aan voor zetten dus meewerkend voorwerp.

Voorbeeld lijdend voorwerp: De roze koek verleidt me/mij.
Je kunt vragen wie of wat verleidt de roze koek? me/mij.
Jouw zin:

Stel me/mij een vraag.
Je kunt zeggen: aan me/mij.
Dus me/mij is een meewerkend voorwerp.
Beide zijn correct.