Waarom heet een schoonfamilie 'schoon'-familie?

Het voorvoegsel schoon- komt voor bij woorden die een verwantschap aangeven. Wat het bij al die woorden zegt, is dat de familierelatie door aantrouwen tot stand is gekomen. Zo is een schoonmoeder dus een 'aangetrouwde moeder'. De woorden met schoon- komen al in het Nederlands voor vanaf de 16e eeuw en zijn leenvertalingen uit het Frans.
Het Frans kent belle-mère en beau-père als benaming voor de aangetrouwde ouders (beaux-parents), waarbij beau en belle – naast 'mooi, knap' – ook 'goed, edel' betekenen. Die laatste betekenis neemt ook het Middelnederlandse woord schone over: een schoonmoeder is dan een 'aangetrouwde moeder van degelijk, fatsoenlijk allooi', een geachte en eerbiedwaardige vrouw.

Opmerkelijk: in het Engels is een schoonmoeder dan weer a mother-in-law. Ook dat woord gaat terug op middeleeuws taalgebruik. Door te huwen kreeg een schoonmoeder namelijk dezelfde rechten en plichten als een 'echte' (biologische) moeder, aangezien een wettelijke overeenkomst werd afgesloten. Het achtervoegsel -in-law verwijst naar de wetteksten van het canoniek recht (in het Engels: the Canon Law).