Wat is taalkundig gezien correct gedachtegang of gedachtengang van een ander?

Volgens de huidige spellingsregels schrijf je dit zonder tussen-n, gedachtegang.

Niet de betekenis, maar de vorm van woorden is hierbij doorslaggevend. Eerst bepaal je of het een samenstelling of een afleiding betreft. Een samenstelling is een woord dat bestaat uit twee of meer woorden die ook als los woord kunnen voorkomen. Een afleiding is een woord waarvan ten minste één deel niet (in die betekenis) als zelfstandig woord kan voorkomen.

Voor samenstellingen is de hoofdregel dat er een tussen-n geschreven wordt het linkerdeel van de samenstelling een zelfstandig naamwoord is met alleen een meervoud op –en, en in andere gevallen is er alleen een –e– als tussenklank. En dat leidt tot gedachtegang, want gedachte heeft twee meervoudsvormen: gedachten en gedachtes.
- - -
geschreven wordt *wanneer* het linkerdeel

Volgens de huidige spelling(s)regels mag het zowel gedachtegang als gedachtengang zijn, dus zowel zonder een n als met een n.
Het Groene Boekje, de Schrijfwijzer (Renkema) en de NRC hanteren zonder n.
Dagblad Trouw hanteert met een n.
Het Genootschap Onze Taal (= Spellingwijzer Onze Taal) en vrijwel alle media hanteren beide.
Met als kanttekening dat de Schrijfwijzer opmerkt dat vaak alleen een woordenboek uitkomst biedt: ballade is zonder n is en sage is met n (dus: balladebundel en sagenbundel). En soms is wel of niet een n afhankelijk van de betekenis van het woord, zoals sirene. Hierdoor is het sirenegeloei en sirenengezang.
Mede door deze gekunsteldheid gebruikt het Genootschap Onze Taal/ Spellingwijzer Onze Taal beide vormen en vrijwel alle media vinden dit de beste oplossing.