Wat is het verschil tussen een contractio in terminis en contradictio in adjecto?

Van een contradictio in terminis (Latijn voor "tegenspraak in termen") spreekt men als uit een bepaalde verbinding tussen woorden al kan worden afgeleid dat zoiets onmogelijk is. Gaat het specifiek om een tegenstrijdigheid door het bijvoeglijk naamwoord, dan wordt ook wel gesproken van een contradictio in adjecto. Eigenlijk kun je dus heel vaak een contradictio in terminis een contradictio in adjecto noemen.
Voorbeelden hiervan zijn een levend geraamte, droog water, koud vuur.

Een contradictio in terminis wordt ook vaak spottend gebruikt door zaken als contradictie te benoemen, die dat niet noodzakelijkerwijs zijn. Voorbeelden zijn "Duitse humor", "stoere man", of "military intelligence".

Ten slotte is er de contradictio explicita (expliciete, uitdrukkelijke tegenstrijdigheid), maar deze term wordt weinig gebruikt. Het zou dan om een combinatie moeten gaan die volgens de spreker per definitie onmogelijk is, iets als ‘lieflijk kattengejank’. In dichterlijke taal en met de nodige ironie is natuurlijk alles mogelijk.