Hoe werd de 'sch' vroeger uitgesproken?

Vroeger werd 'mensch' uitgesproken als 'mensg'. Oorspronkelijk werden woorden die eindigden op 'sch' namelijk met een 'k' of 'g' achtige klank uitgeproken, terwijl een woord als huis duidelijk met een 's' werd uitgesproken....huis kreeg namelijk geen 'sch' aan het eind. Het verschil in uitspraak tussen beide eindklanken is echter al eeuwen geleden verdwenen.
Mede daarom is er lang een discussie geweest of de spelling 'mensch' nog wel moest blijven.
Sinds 1934 werd de spelling Marchant onderwezen op de scholen. Marchant was in dat jaar Minister van Onderwijs en die zorgde ervoor dat de spelling eenvoudiger werd.

Zo verdwenen de naamvalsverbuigingen zoals 'den stoel' zolang het geen dier of mens betrof...den heer bleef dus nog wel en ook 'melk van den koe'.
De dubbele klinkers aan het eind van open lettergrepen verdwenen zoals loopen, heeten, zoo enz. Ze werden enkel ..lopen, heten, zo...Alleen als ze op het eind waren zioals bij 'zee' bleven ze dubbel vanwege de klank.
Ook de woorden als visch, mensch enz. werden gewoon 's'. De uitgangen op 'sch' zoals 'logisch' bleven echter net als 'lijk' in 'mogelijk'. Dit gebeurde alleen in het onderwijs..Het was pas in 1947 toen de 'spelling Marchant' bij wet werd ingevoerd.

Er werd nog voorgesteld om woorden als 'logisch' te veranderen in 'logies' en woorden als 'dadelijk' in 'dadelik', maar die hebben het nooit gehaald.