Is een beredeneerde afweging een pleonasme?

Ik wilde eerst 'ja' antwoorden op de vraag, maar je hebt gelijk. Er zijn alternatieve mogelijkheden om een afweging te maken.
(+)

Prima antwoord. Plus.

Eens met Oze. +

Ik zou denken dat je, als je gevoelsmatige 'argumenten' meeweegt, je toch tot een beredeneerde keuze komt.

Daarbij zou enige uitleg wel handig zijn, rose. Wat is er beredeneerd aan een gevoelsmatige of intuïtieve keuze? Ik denk juist dat veel mensen het verschijnsel kennen dat zij pas achteraf kunnen verklaren wat ze al veel sneller intuïtief aanvoelden.
Ik heb wel een andere kanttekening bij mijn antwoord: volgens Van Dale betekent afwegen "(m.b.t. handelingen, gezegden, meningen, enz.) zorgvuldig en nauwkeurig de aard of strekking ervan bepalen, syn. overwegen".
Dat nauwkeurig bepalen is nogal in tegenstrijd met mijn voorbeeld hierboven, waarin ik een afweging laat maken op basis van een gezicht dat iemand niet aanstaat. Het synoniem 'overwegen' betekent zelfs nadenken. Als je dat doortrekt kom je al gauw uit bij beredeneren, en dan is een beredeneerde afweging wel een pleonasme.
(Nou geloof ik niet in synoniemen, maar dat terzijde).

Je neemt gevoelens mee in je overweging. Die gevoelens worden (daardoor) dus rationele argumenten.