Waarom zeggen Nederlanders 'plennen' ipv plannen?

En hoe wordt het meervoud van het zelfstandig naamwoord plan uitgesproken? "Plannen" dus met een korte a-klank. Ik heb allerlei plannen, dus ik moet nog heel veel plennen.

Typisch Nederlands. Het getal zeven wordt vaak séven uitgesproken en veel wordt dan feel. Hoe vaak ik moet horen dat een -z- een -s- en een -v- een-f- en omgekeerd wordt uitgesproken met het typisch accent en een verkeerde klemtoon. Ik zal er mij niet aan storen dat men zo snel mogelijk en wereldwijd enkel nog het Engels zal spreken, maar probeer ondertussen je eigen taal niet te verkrachten. Wij Belgen hebben ook veel dialecten, maar eens het BN bovenkomt moeten we zeker niet onderdoen voor onze noorderburen. Zij hebben een monopolie op het veranderen van Nederlandse woorden.

Ik pleit ervoor om plennen te schrijven. Wie zegt dat het werkwoord plannen uit het Engels komt? En ook al is het zo, wat dan nog? We hebben we meer klinkerveranderingen, om een paar a-e-voorbeelden te geven: spraak, spreken; stad, steden; of omgekeerd: eten, at. De combi plan, plennen past daar heel goed in. En wie plannen zegt (zuid-Nederland, Vlaanderen), blijft plannen schrijven. Ik vind dat we hoe dan ook ingeburgerde leenwoorden sneller met een Nederlands paspoort moeten verwelkomen, dus ook: flet, trem. Zo is het in de historie altijd gegaan maar sinds de tweede wereldoorlog is het om welke reden dan ook taboe geworden om leenwoorden in te burgeren. Zo niet in andere talen, bijvoorbeeld Duits: Büro; Pools: mecz (wedstrijd), biznes.