Wat is het verschil tussen herkennen en erkennen?

+1 - duidelijk antwoord. ;)

Ben het er niet mee eens, dat je 5 punten krijgt voor dit antwoord, sorry. Vind de mijne echt veel beter. Eerlijk is eerlijk. ik gaf je een -

je accepteert het als feit? kom nou wat een onzin. Je kunt ook erkennen dat je gelogen hebt. Erkennen kan een match zijn, heeft niets met feiten te maken. Erkenning kun je ook naar streven, het zoeken naar erkenning. Dat betekent je trots opeisen. Als we dan toch gaan uitweiden. Nee annna, nog eventjes doordenken hoor. Ik typte het even in, kolere wat een beschrijvingen! we zitten er alle twee flink naast. het is wel goed, maar lang niet compleet. jouw uitleg is dan nog de meest magere...

Herkennen geldt niet alleen voor personen natuurlijk, je kan ook een voorwerp of situatie herkennen.

Beste patriot.. je kan een geluid herkennen, je kan een gevoel herkennen, je kan een smaak herkennen.. en dat allemaal zonder je ogen! Dus ik kan echt niet erkennen dat je antwoord beter is dan de mijne, zoals jij denkt.. -tje van mij dus..

oja klopt, maar voor de rest, blijft het zintuiglijk. Daar ging het om, en dat heb je nu nog steeds niet door. Mijn antwoord is lekker beter. ook al geef je een min. Dat is jaloezie. Want voor de rest kun je me nergens op pakken, omdat het nogal WAAR is. :) Dank je wel, dit is nog mooier

Het herkennen van een gevoel is niet zintuiglijk.. Als je erkenning zoekt, wil je gewaardeerd worden naar wat je waard bent.. Als je erkent dat je jaloers bent, accepteer je dit als feit..
Kortom, ik blijf vierkant achter mijn antwoord staan, patriot.. En jij laat je wel erg kennen, zeg..

Hoe bedoel je, ik laat me kennen? Ik snap dat niet. Blijf jij maar achter je antwoord staan, Ik sta er liever voor. ohhw dat bedoel je dus met kennen. Ik snap je, ja maar dat is toch logisch, je staat toch voor jezelf in? Als jij erachter wilt staan, verklaart dat wel je 'verschansen achter gelijk' gedrag. Ik ben liever kwetsbaar, zodat ik ook openlijk verlies en daarmee veranderen wil. Altijd bereid een betere waarheid te accepteren. met liefde zelfs. Maar Annna, dan moet je wel even harder je bast doen hoor....

Ik snap best dat het feit dat ik iets denk, niet wil zeggen dat het ook daadwerkelijk zo is.. Aan de andere kant heb ik wel nagedacht over wat jij beweert, maar ik ben het er gewoon niet mee eens..
Dat iemand het niet met je eens is, wil niet zeggen dat ie je niet snapt..
Als jij werkelijk zo diep nadacht zou je niet zo snel iemand veroordelen die je niet eens kent, lijkt mij..
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft hoe weinig je weet..

Ja maar daar was ik allang achter. Weet ook niets, en wil het niet weten ook. En waarom zeggen mensen zo vaak tegen mij dat ik mensen veroordeel? Dat doe ik niet, niet minder dan jij mij, of ben ik nu gek?

Het kwam op mij over alsof je me veroordeel

Het kwam op mij zo over.. maar als ik teruglees wat ik heb geschreven, zou jij ook kunnen denken dat ik jou veroordeel.. maar dat was niet de bedoeling.. het was bedoeld als observatie..
Maar als je schrijft dat ik beter mn best moet doen, komt dat nogal aanmatigend over..
Maar al met al begint dit verdacht veel op chatten te lijken.. Dus zullen we maar 'agree to disagree'?

ja maar aanmatigend of niet, soms zit het in een uitroepteken. Dan kan dat alleen al genoeg zijn om een zin die wending te geven, gelijk aan de waarde van een scheldwoord. dus voorbeelden uit mijn tekst halen lijkt me niet nodig. Het zit 'm in de zinsstructuren. Mijn moeder kan, zonder te schelden, mij helemaal over de rooie jagen. In een mum van tijd! Niemand anders kan dat. Ik ga dan schelden, (vroeger dan) Waarop mijn moeder kwaad werd dat ik schold. Maar zal ik jou eens wat zeggen. een geheimpje van mij. De manier waarop zij dan praatte, was zo onbeschoft en kleinerend, dat ik begon te schelden. En dan dacht zij dat ze gelijk had, want ik schold en zij niet. snap je mijn punt? intonatie.
Groet