waarom zeg je wu/ju maar schrijf je we/je?

Omdat een e soms wordt uitgesproken als een 'shwa' of 'stomme e', een wat kleurzole, onbenadrukte klinker. En die lijkt wel een beetje op de u in 'put'. Maar voor het goede begrip wordt altijd wel de e geschreven, want een u hoort in die woorden niet thuis. Je zegt ook niet echt 'wuh' en 'juh' met een duidelijke u.
Vergelijk 'eigen', in de -en op het einde vind je dezelfde 'uh'. Maar als je 'eigen' en 'ei gun' na elkaar uitspreekt, dan hoor je het verschil wel.

Als je de "stomme e"-klank aan het eind van een lettergreep zou spellen als "u" leidt dat tot een foutieve uitspraak.


Dan zou 'du' en 'wu' dezelfde u-klank hebben als 'nu' en 'paraplu'.

De 'e' van 'we'klinkt ongeveer als de 'u' van 'mus' en 'put'. Het verschil is dat de 'u-klank' in die woorden beklemtoond is.

In Engeland weten de meeste mensen als ze een woord geschreven zien staan, hoe het uitgesproken moet worden. Dat is in Nederland ook zo. Dat bij ons de spelling dichter bij de uitspraak ligt, betekent niet dat we niet gewoon een spellingstraditie hebben. Als we de gewoonte hadden om du of duh te schrijven ipv de, zouden we het woord niet anders gaan uitspreken.