Waar komt de term "krijg de rimbim" vandaan?

Het is Krijg de (het) rambam.

Op de site "Onze Taal" heb ik onderstaande tekst gevonden:

Krijg de rambam (ook wel krijg het rambam) betekent 'verrek maar', 'val dood', 'bekijk het maar'. Ik krijg er de rambam van betekent iets als 'het werkt me op de zenuwen', 'ik word er gek van', en Zij werkt zich de rambam betekent 'zij werkt zich een ongeluk'.

Van Dale (2005) vermeldt bij rambam dat dit een verbastering is van rabbi Moshe ben Maimon (1135-1204), een geleerde die de wetenschappelijke naam Maimonides voerde. Hij was niet alleen de grootste Joodse geleerde van de Middeleeuwen, maar ook arts. Dat laatste verklaart misschien dat de/het rambam de suggestie oproept van een of andere ziekte.

"Maimonides was onder meer lijfarts van sultan Saladin. Hoe de naam van deze eminente geleerde in een verwensing is terechtgekomen, is niet helemaal duidelijk. Endt schrijft hierover in zijn Bargoens woordenboek (1974): 'Behalve om de klank, die gewelddadigheid suggereert, werd de naam van deze lijfarts van verschillende sultans wellicht ook aangeroepen om daarmee de ziektes waarvoor hij ingeroepen moest worden, op te roepen.' Maar H. Beem is daar niet zo zeker van. In 1974 schreef hij in Uit Mokum en de mediene: 'De Nederlandse populaire verwensing krijg de (het) rambam wordt nogal eens in verband gebracht met de naam Rambam. De veronderstelling dat deze woorden met elkaar in verband zouden staan, berust op niets anders dan de klankovereenkomst.' Zeker is dat harber rambam aan het begin van deze eeuw in het Jiddisch werd gebruikt voor 'een moeilijke plaats', dat wil zeggen: een moeilijk te interpreteren passage in een godsdienstig of filosofisch werk. Mogelijk werd met krijg het rambam oorspronkelijk bedoeld 'krijg een ziekte op een moeilijke plaats'. Dit thema komt bij verwensingen meer voor; denk bijvoorbeeld aan 'Krijg de kanker achter je hart, dat de dokter er niet bij kan komen.'"

Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006), het Etymologisch Woordenboek van Van Dale (1997) en het Woordenboek van populaire uitdrukkingen, clichés, kreten en jargon van Marc De Coster (2002) leggen allemaal wél een direct verband met de naam van de twaalfde-eeuwse geleerde.