Als je afasie hebt schrijf je dan ook de verkeerde woorden die je mondeling gebruikt?

Afasie is een taalstoornis. Geen twee mensen met afasie zijn precies gelijk - afasie is bij iedereen anders. De ernst en omvang van de afasie zijn onder andere afhankelijk van de plaats en de ernst van het hersenletsel, het vroegere taalvermogen en iemands persoonlijkheid. Sommige mensen met afasie kunnen wel goed taal begrijpen, maar hebben moeite met het vinden van de juiste woorden of met de zinsopbouw (motorische afasie; heeft te maken met een stoornis in de efferente zenuwbanen). Anderen spreken juist wél veel, maar wat zij zeggen is voor de gesprekspartner niet of moeilijk te begrijpen; deze mensen hebben vaak grote problemen met het begrijpen van taal (sensorische afasie, heeft te maken met een stoornis in de afferente zenuwbanen).

Dat wat jij beschrijft is hoogstwaarschijnlijk amnestische afasie. Een amnestische of verbale afasie is een fatische stoornis waarbij er sprake is van een woord- en naamvindstoornis. Een patiënt begrijpt wel wat er tegen hem wordt gezegd en is ook grotendeels in staat zich uit te drukken, in tegenstelling tot bij respectievelijk de sensorische en de motorische afasie. Hierdoor kan een minimale stoornis in een normaal gesprek niet opvallen, maar wel aan het licht komen als een patiënt gevraagd wordt een aantal voorwerpen of afgebeelde personen te benoemen.

Deze stoornissen hebben te maken met het zoeken van betekenissen in het geheugen. Of men deze eerst bedenk en dan hardop zegt, maakt in principe geen verschil met het eerst bedenken en dan opschrijven. De stoornis is dus grotendeels hetzelfde voor het spreken en schrijven. Een verschil is wel dat bij het spreken de spreker minder tijd heeft om na te denken over het gezegde woord, waardoor mensen met een vorm van afasie eerder fouten gaan maken.