Waarom zeggen belgen atijd U in plaats van jij/je?

Het is hun gewoonte om dat zo te doen, net als wij "jij en je" zeggen, dat is net zo goed een gewoonte...

Ik denk dat dit gewoon met het dialect te maken heeft, net zoals ze bijvoorbeeld 'gij' of 'gèh' zeggen in Brabant.

Dat gebeurt niet alleen in België,maar ook in"ons"Brabant,het is een gewoonteom dat te doen in de zuidelijke nederlanden.

Ik denk dat dit ook te maken heeft me de onvriendelijke cultuur die we in Nederland hebben.
Vroeger zeiden we ook veel meer 'U':)

We zijn gewoon minder beleefd geworden.

belgen zijn van nature beleefd.

De Belgen spreken een iets oudere vorm als wij vandaag de dag van het nederlands. Waarbij u meer gebruikt wordt.

Dit is een beleefdheidvorm. Klaarblijkelijk beheerst u die niet meer, want JIJ gebruikt het niet. Ik ben netjes opgevoed en doe dat nog wel gewoon.

Overigens hebben wij onze Nederlandse taal van de Belgen....

de Belgen zeggen zelfs tegen een baby U,het is de cultuur,ze zijn wat onderdaniger,maar ook een stuk beleefder en ietwat socialer dan ons

Alleh manneke, da is nog uns unnu ambetante qwestie.
Maar daar doen wij nie kakkineus over nie.
Als u dat wilt weten moete gij zeker en vast is mee 'n goei Vlaoms buukske op oewen zetel zitten gaan of wa goan buurten mee de buren in 't zuien.

Ik denkt dat door de respect komt, i.v.m vanuit opvoeding...

Ik woon op de grens en als ze je beter kennen zeggen ze ook gewoon jij hoor

Dat heeft natuurlijk geen ene moer te maken met respect, maar met de verschillende ontwikkeling die het Nederlands in beide taalgebieden heeft doorgemaakt.

Vroeger was, ook hier, GIJ de 'respect'-vorm en U zeer familair (hier en daar in dialecten nog terug te vinden als oe en ie) . Op de een of andere manier, dat pad is nooit meer helemaal goed terug te volgen, is uiteindelijk U de beleefdheidsvorm geworden en gij getransformeerd tot het nu informele jij.

In België is dat pad iets anders gelopen, en zijn u en gij (vaak ook geschreven trouwens als jij) iets meer gelijkwaardig aan elkaar en door elkaar te gebruiken (al heeft u als beleefheidsvorm de voorkeur, je kunt het ook gerust tegen vrienden zeggen). Vreemden zullen ze in eerste instantie met u aanspreken, eenmaal op first name basis zullen ze elkaar met gij/jij aanspreken.

In Duitsland zie je overigens iets dergelijks ; op de werkvloer spreken collega's in de regel elkaar, ook jongeren met Sie aan. In informele omgevingen wordt vaak echter al snel 'gedutzt'. Maar niemand kijkt er van op als in een tennisclub ofzo alle 50-plussers elkaar DU noemt, maar het jonge meisje achter de bar met Sie aan gesproken wordt.

Sommige taaldingetjes laten zich nu eenmaal lastig verklaren, gewoon omdat taal alleen maar dat is wat de meeste mensen spreken. De regeltjes passen zich aan de praktijk aan, niet vice versa.

Belgen zeggen 'u' tegen vreemden, kinderen of volwassenen maakt niet uit... het is een vorm van respect die nederlanders raar in de oren klinkt... hetzelfde geldt voor 'je' wat door belgen ook willekeurig tegen bekende volwassenen en kinderen wordt gebruikt. (nederlanders voelen zich hier soms door gekrenkt).

Dat komt uit de jarenlange verfransing van België (tot in 1932 was de taal in rechtbanken, scholen en administratie frans) en in het frans maakt men een duidelijk onderscheid tussen "vousvoyer" en "tutoyer". Vousvoyer is de beleefdsheidsvorm die men altijd gebruikt bij een eerste kennismaking en bij personen die "heirarchisch" een hogere functie hadden. In het frans zegt men dan ook : U mag vanaf nu "tutoyeren" of vertaald "aanspreken met de jij/je vorm. De je/jij is vooral ingesijpeld door de nederlandse cultuur (zeg maar televisie )