Waarom worden wangen koontjes genoemd?

Dat weten de taalkundigen niet zo goed. Etymologiebank.nl zegt daarover:

Herkomst onbekend. Het woord komt oorspr. alleen voor in de Hollandse dialecten en wordt ook door Kiliaan (1599) Hollands genoemd. Daarbuiten zijn de synoniemen → wang en Zuid-Nederlands → kaak 1 in gebruik. Door deze zeer beperkte verbreiding is de etymologie van koon moeilijk te bepalen.
Nnd. kōn is wellicht een ontlening aan het Nederlands. Men reconstrueert wel pgm. *kau-na- of *kau-nō- (FvW) en verbindt het woord dan met → kauwen of met on. kaun ‘buil’. In het laatste geval zou het een afleiding zijn van de bij → kuil besproken basis pie. *geu-/gū- ‘buigen, welven’. Beide verklaringen zijn zeer onbevredigend. Misschien moet men denken aan een affectieve jonge klinkervariatie van → kin (De Vries 1958).
Het woord komt vooral nog voor in de vaste verbinding rode konen ‘rode wangen, een verhit gezicht’.
Lit.: J. de Vries (1958), ‘Vokalvariation im Germanischen’, in: Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur 80, 1-32, hier 7