Wat bedoelt men precies, als men spreekt van 'de westerse wetenschap'?

Dan bedoelt men gewoon wetenschap. Dat het westerse wetenschap genoemt wordt is omdat het geent is op de fylosofie en wijsbegeerte uit Europa.

Wetenschap in het algemeen is een systeem om observaties te verklaren via een gestructureerde manier van werken, waardoor uitkomsten meer zijn dan alleen geblaat in de ruimte en het uitten van een geloof van een individu.

Omdat er een verschil is met de oosterse wetenschap (zoals die in China). Want daar geldt acupunctuur als een normale geneeskunde en is QiGong/TaiChi een bewezen helende vaardigheid.

Maar die bewijsvoeringen kan men hier helaas nog niet accepteren, omdat in onze westerse samenleving kennelijk dit niet gereproduceerd kan worden.

Vandaar het verschil tussen westerse en oosterse wetenschap.
Helaas leven we hier in het westen, dus moet alleen de westerse wetenschap leidend zijn.

We hebben veel te danken aan de arabische landen die lange tijd op een aantal gebieden (wiskunde, astronomie, chemie) verder waren dan het westen in die tijd en vergeet China niet.

Dit duurde tot voorbij de middeleeuwen.

Door radicalisering, verlies aan nieuwgierigheid/belangstelling en strikte naleving van regels uit de Islam kwam de wetenschap in arabische landen in die tijd nagenoeg tot stilstand.
Ondanks de vele pogingen tot onderdrukking van het denken door de kerk in Europa (het westen) was er voldoende vrijheid voor nieuwsgierige en creatieve geesten die verder gingen waar anderen waren gestopt. Men vond via de wetenschap een heleboel nuttige toepassingen en aparaten uit. Wetenschap en innovatie werden in het westen economisch van groot belang.

Nieuwsgierigheid, vragen mogen stellen en vrijheid om te onderzoeken en te publiceren zijn de randvoorwaarden voor wetenschap. Omdat we vinden dat wij dat in het westen het beste doen, spreken we van Westerse Wetenschap. Een beetje bescheidenheid vanuit het westen zou geen kwaad kunnen :-)

De geschiedenis van de westerse filosofie heeft betrekking op de filosofische tradities van de westerse wereld. Hiermee wordt van oudsher Europa bedoeld en later kwam de Nieuwe Wereld met Noord- en Zuid-Amerika daarbij. De westerse filosofie begint vorm te krijgen vanaf de zevende eeuw voor onze jaartelling en is voor een belangrijk deel geworteld in de cultuur van het klassieke Griekenland en het Romeinse Rijk- net als de Arabische filosofie - en in de religies van het westen, voornamelijk het christendom. Ze kan grofweg worden ingedeeld in vier perioden: de klassieke filosofie, de middeleeuwse filosofie, de moderne filosofie en de hedendaagse filosofie.

De westerse filosofie wordt onderscheiden van de oosterse filosofie die haar oorsprong heeft in Azië. Deze heet ook wel oriëntaalse filosofie. De oosterse filosofie wordt meestal ingedeeld in verschillende tradities die in de tijd parallel lopen en niet in tijdperiodes voor de hele Oriënt. De scheiding tussen oost en west is niet zo sterk als soms wordt aangenomen. In de derde eeuw voor onze jaartelling beschouwt neoplatinist Plotinus de ziel op een manier die sterk lijkt op de Indische filosofie.[1] In de westerse postmoderne filosofie zijn ook duidelijk toenaderingen naar de oosterse filosofie zichtbaar, bijvoorbeeld bij een begrip als deconstructie.

Wetenschap in internationaal. Als er een congres is van wetenschappers op een bepaald gebied dan komen er wetenschappers uit heel de wereld. Westerse wetenschap bestaat dus niet en oosterse ook niet.

Westerse wetenschap volgt een methode die
1 - reductionistisch is
2 - materialistisch
3 - methodologisch atheïstisch
4 - Ockhams scheermes
5 - experimenteel bewezen
6 - falsificatie
7 - kansberekening.

toelichtingen
bij 1 - Reductionisme is problemen vereenvoudigd tot een zo simpel mogelijk model. Voorbeeld het gaat om 1 molecuul.

bij 2 - Materialistisch - de oorzaak is een molecuul of iets anders "tastbaars" of materie.

bij 3 - Methodologisch atheïstisch wil zeggen dat god / goden / geesten als verklarende hypothese niet kunnen. Dit sluit niet uit dat wetenschappers in god / goden / geesten geloven, maar ze gebruiken dit niet als verklaring in de westerse wetenschap.

bij 4 Ockhams scheermes - de simpelste verklaring is de beste

bij 5 - Het gecontroleerde experiment en niet de observatie of de theorie is doorslaggevend.

bij 6 & 7 - Theorieën worden niet bewezen, maar de omgekeerde theorie wordt bewezen niet waar te zijn. Dit heet falsificatie. Dus als ik aan wil tonen dat A niet gelijk is aan B dan doe ik:
i - maak de stelling dat A gelijk is aan B
ii - verzin een experiment dat werkt als A = B
iii - voer het experiment uit
iv - het experiment toont aan dat dit onwaarschijnlijk is (de kans dat dit resultaat wordt verkregen als A = B is kleiner dan 1 op de 20 experimenten, of in jargon p<0,05
v - het experiment falsifieert A = B, ergo A niet gelijk aan B