Waarom gebruiken de Fransen en de Russen(en de rest)manelijke en vrouwelijke vorm?

De onderscheiding in drie woordgeslachten berust op de leer van Aristoteles; ook de benamingen 'mannelijk', 'vrouwelijk' en 'onzijdig' gaan op hem terug.

Bij de vaststelling van de geslachten werd onder andere nagegaan of het woord een zaak of een persoon aanduidde: de oorsprong van het geslacht werd in de betekenis gezocht. Ook kende men aan namen van sommige wezens en voorwerpen het mannelijk of vrouwelijk geslacht toe naargelang ze enige overeenkomst schenen te hebben met wat in de natuur het mannelijk of vrouwelijk geslacht kenmerkte. W.G. Brill zegt in zijn Hollandsche Spraakleer (1846) bijvoorbeeld: "Mannelijk zijn desgelijks de namen der hooge en forsche boomen, vrouwelijk die der fijnere en kleinere heesters en kruiden." Later werd ook de vorm van het woord een beginsel van geslachtstoekenning. Zo kregen werkwoordsstammen zonder achtervoegsel (beet, gang, worp) wegens hun 'oorspronkelijkheid' en 'energie' het mannelijk geslacht.

In de meeste talen is het woordgeslacht meegekomen met het woord toen het werd overgenomen uit een andere taal. Daarom is bijvoorbeeld het Franse soleil ('zon') even mannelijk als het Latijnse sol. Lune ('maan') is vrouwelijk, net als zijn Latijnse voorganger luna. Maar het Duitse Mond (mannelijk) heeft een Middelhoogduitse voorganger man(e), die zowel als mannelijk als als vrouwelijk woord voorkwam.

toevoeging: nederlands heeft ook mannelijk en vrouwelijk, alleen wordt het steeds minder gebruikt.

("het" is voor woorden zonder geslacht, "de" is voor woorden die wel mannelijk of vrouwelijk zijn, wij hebben het altijd makkelijk gehouden).

De redactie religie & filosofie van Trouw maakte in de krant van 27 jan.’04 melding van de trend dat theologie in de Scandinavische landen meer en meer een vrouwenstudie wordt. Het lijkt, zo stelde de redactie vast, “dat vrouwen meer aangetrokken worden door godsdienstige en existentiële vragen.”
Dit vroeg om een handzame verklaring en dat was het begin van deze tekst.
Ik heb hem intussen, door toenemende beheersing van computer, van een paar afbeeldingen weten te voorzien, en lach niet te hard om mijn onhandigheid.s.v.p.

Die verklaring vind je als je onze ontstaansgeschiedenis naloopt - wat voor mij neerkomt op het nagaan hoe wij van apen mensen geworden zijn.
Daarom nodig ik je uit om je te verdiepen, waarschijnlijk voor het eerst in je leven, in een consistent ontstaansverhaal van onze in de natuur zo bijzondere soort.