Is er een wezenlijk verschil tussen ik vind en ik denk?

Ja. Als je denkt dan ben je nog bezig met overwegen. Je kunt nog van mening veranderen, het is zich nog aan het vormen.
Als je iets vindt, dan heb je inmiddels bepaald wat jouw standpunt is. Dat breng je tot uiting, want zo sta jij daarin.

Toegevoegd na 1 minuut:
Als je het naar 't Engels vertaald dan is "ik vind": it is my opinion.

Bij dit soort vragen is het altijd moeilijk om juist te antwoorden. Elk woord werd ons aangeleerd in een bepaalde situatie (dikwijls door onze ouders), waarbij het het overnemen maar dan ook een eigen betekenis aan gaan toekennen.

De echte taalkennis neemt dan ook enorm toe bij het in contact komen met meer mensen, en bij het leren van andere talen.

In kern, moet je echter terugkomen op de taalklanken en ook dan heb je veel nut bij de verschillende talen.

Denken - think - denken - taenke - tänka - pensar - pensare - penser (supposer, suspecter)

Zowel de D, T als P zijn plofklanken, waardoor het gaat over iets die abrupt gebeurt, dus plots activeert. Ergens zeg je dus ergens 'stop' of je gaat voorzichtig een sterke klank uiten waarop je tegenstrever zich bewust moet worden van het territoriumgedrag van jou naar hem. Je wil dus eigenlijk op vrij snelle wijze duidelijk maken dat je een bepaalde visie hebt en staat klaar en open om op een reactie te wachten, waarna je verder zult gaan. Het is sterker dan hierna, want het wijst tegelijk op een selectieve vooringenomenheid die, als je wat psychologie geleerd hebt, ook jezelf erop moet wijzen dat deze gedachte misschien al ouder is en verwijst naar een of meerdere sterkere herinneringen waar je conclusies aan gekoppeld hebt, maar dat je misschien niet zo genuanceerd open staat voor een tegengestelde idee.

Vinden - find - finden - troVARE - finde.

Dit is heel wat zachter. Straf gezegd zou je kunnen zeggen als het warm is en je niet zoveel moeite wil doen, dat je een boodschap overbrengt dat het meer iets is dat niet vanuit je zelf komt, maar eerder iets wat je geregistreerd hebt maar waarbij je veel meer open staat en tegelijk ook al een vraag stelt naar de ander dat hij gerust u mag proberen te beïnvloeden om jouw be-vind-ing te contesteren met wat hij al be-vonden heeft.

Misschien zijn we teveel ons oude taalaanvoelen ontgroeid (wij Vlamingen hebben met onze dialecten misschien wat meer geluk omdat we meer oerklanken bewaard hebben), maar als je beiden in dezelfde context antwoord, moet je eens luisteren wat het verschil is.

Kijk, ik vind dit antwoord wel boeiend.

Hoor eens, ik denk dat dit antwoord een prijs verdient.

Of omgekeerd:

Weet je, ik vind dit antwoord niet zo goed geformuleerd.

Luister, ik denk dat je antwoord fout gesteld is.

Van welke zin ben je geflatteerd, of ga je op je 'achterpootjes' staan?

Liefs, +j

Niet iedereen weet/let op het letterlijke verschil tussen "ik denk" en "ik vind".

Echter, ik hoor in de Engelse taal wel degelijk "I find" voorbij komen.
'I find your lack of faith disturbing.'