Waarom schrijft men 'leidraad' en niet 'leiddraad'?

Leidraad bestaat uit leiden en draad; de d van leid(en) is weggevallen; die werd overigens nooit geschreven in deze samenstelling. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT, deel VIII,I, 1916) vermeldt dit al: "Leidraad (...) Dikwijls ook ten onrechte leiddraad geschreven (...)".

Het WNT schrijft over de herkomst van het woord leidraad: "Eigenlijk: een gespannen draad waarlangs iemand wordt geleid, den weg vindt, om zijn doel te bereiken, maar bijna altijd gebezigd in overdrachtelijken zin voor: eene handleiding, een richtsnoer bij zijne gedachten, en dergelijke. Oorspronkelijk zal bij het gebruik van het woord wel aan den draad van Ariadne zijn gedacht (...)''. Ariadne is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij hielp de Atheense held Theseus uit een labyrint door hem een kluwen touw toe te werpen. Door het kluwen af te winden kon hij de uitgang vinden.

Dat de d in lei(d)draad is weggesleten is niet verrassend. We schrijven de d immers ook niet in bijvoorbeeld lei(d)band, rij(d)bewijs, snij(d)punt, hou(d)vast, schei(d)kunde en glij(d)baan.