Waar komt 'Hiep hiep hoera' vandaan?

"Ontleend aan Duits hurra dat dezelfde functie heeft als in het Nederlands en al in het Middelhoogduits (voor 1350) is afgeleid van een werkwoord hurren ‘zich snel voortbewegen’ (nu alleen nog dialectisch), waarvoor zie ook herrie.

Het Duitse tussenwerpsel hurra is een Pruisische soldatenkreet geweest, die ten tijde van de bevrijdingsoorlogen tegen Napoleon (1813–15) zowel in het Duits als in andere Europese talen zeer populair werd (Grimm). In hoeverre er verband is met Engels hurray is niet duidelijk. Het Engelse woord is weliswaar jonger [1686; BDE] dan het Duitse, maar kan zich zelfstandig hebben ontwikkeld uit ouder huzza, hussa [1573; BDE], hissa [ca. 1500; BDE], dat misschien gerelateerd is aan het Nederlandse werkwoord hijsen. Volgens Pfeifer is Engels hurrah, hurray aan het eind van de 18e eeuw in de Duitse zeemanstaal opgenomen; datzelfde zou ook voor het Nederlands kunnen gelden voorzover hoera in zeemanstaal voorkomt [1833; WNT]. Wat in elk geval aan het Engels is ontleend, is de uitroep hip, hip, (hip,) hoera! De noordelijk-Nederlandse variant met hiep i.p.v. hip wijst wellicht op bemiddeling via Duits hipp hipp hurra. In Engels hip hip hurrah is het eerste woord van onbekende herkomst.

In de 19e eeuw is de spelling nog niet stabiel, getuige varianten als hurra(h), hora, hoerah. Hoera lijkt zich tegen het einde van die eeuw te stabiliseren. De uitspraak kan nog steeds variëren: de klemtoon kan zowel op de eerste als op de laatste lettergreep vallen."

De duistere oorsprong van HIEP! HIEP! HOERA!

De vreugdekreet is al heel lang geleden ontstaan. In de periode van 117-138 A.D. regeerde de Romeinse Keizer Publius Aelius Hadrianus. Hij voerde allerlei nieuwe wetten in. Na enige tijd verbood hij het houden van de Sjabbat, evenals de Torastudie, de Briet Milah (besnijdenis) en vele andere zaken. Uiteindelijk ontzegde hij de Joden zelfs de toegang tot de stad Jeruzalem. Dit alles leidde uiteindelijk tot een Joodse opstand onder leiding van Bar Kochba (Sjim'on bar Kosiba) die door velen als de Messias werd gezien.

Nederlandse soldaten hebben de kreet hoogstwaarschijnlijk overgenomen van Duitse medestrijders in de Slag bij Waterloo (1815). `Hiep, hiep, hoera' was toen een erg populaire strijdkreet. Het Duitse Hep! Hep! Hurra! Verbasterde tot het Nederlandse Hiep! Hiep! Hoera! (Ze hielpen daar de Britse en Pruisische legers in de strijd tegen de Franse keizer Napoleon.) Sindsdien is het niet meer weg te denken in onze taal.