Waarom wordt een overwinning opgeëist?

Een vordering, een erfdeel, een gewonnen of verdiende prijs of een overwinning...
allemaal zaken waar de opeiser recht op meent of weet te hebben.
De "andere" (verliezende of betalende) partij zal lang niet altijd zonder slag of stoot willen toegeven dat genoemde eisen terecht zijn.
Die verkiezing zou best wel eens oneerlijk kunnen zijn verlopen, vindt de verliezer (vooral in het buitenland ;-).
In een poging dat rekken en treuzelen van de verliezende of betalende partij te doorbreken zal de (vermeende) winnaar of rechthebber opeisen wat hem toekomt.

De term 'de overwinning opeisen' wordt ook in Nederland gebruikt bij de verkiezingen. Dit is dan ook een goede vertaling van het Engelse woord 'claim', dat wordt gebruikt als buitenlandse politici hun 'victory claimen'.

Maar waarom dan vraag je? Meestal wordt in de loop van de verkiezingsavond/-nacht duidelijk wie de winnaar hoogstwaarschijnlijk wordt. Dan zijn nog niet alle stemmen geteld en de uitslag staat nog niet voor de volle 100% vast. Je kunt totdat alle stemmen geteld zijn dan ook niet zeggen: "Rutte heeft de verkiezingen gewonnen". Je kunt wel zeggen "Rutte eist de overwinning op" (zie bron 1). Deze kan hem dan meestal niet meer ontgaan omdat het grootste deel van de stemmen is geteld of het verschil al te groot is geworden om nog ingehaald te kunnen worden. De tegenstander (of tegenstanders) kunnen zich neerleggen bij deze eis. In de praktijk belt de tegenstrever van degene die zichzelf uitroept tot winnaar op om hem te feliciteren.

Overigens wordt tegenwoordig ook in Nederland het woord 'claimen' soms gebruikt in deze context. In de tweede bron over dezelfde verkiezingen is de kop "Rutte claimt overwinning na nek-aan-nekrace met PvdA – felicitaties Samsom". Het claimen of opeisen wordt dus gedaan omdat de officiële uitslag pas later bekend is. In Nederland is dat meestal in de week na de verkiezingen, zoals vorig jaar na 5 dagen (zie derde bron). In Amerika heeft het ooit maanden geduurd en waren er hertellingen en rechtszaken nodig. Pas na rechterlijke uitspraken kon George W Bush met recht stellen dat hij de verkiezing had gewonnen, terwijl hij de overwinning toen al een hele tijd daarvoor had opgeëist.

Ieder mens wil winnen, dat zit nu eenmaal in de mens. Je voelt je dan een overwinnaar, wat zoveel betekent als; je bent de beste! Niemand verliest graag van een ander, want daardoor voel je je niet zo goed als die ander en laat je in waarde dalen voor jouw gevoel. Zeker als je ambitieus bent, wil je beter zijn dan anderen en wil je winnen als er wordt gestreden voor die betere positie/plek in de maatschappij.
Als dan zeker is geworden dat je beter bent (door een wedstrijd, verkiezing of dergelijke) en die ander bestrijdt het, dan is het dus logisch dat je de winst opeist.
Jij hebt ervoor gestreden, jij hebt uiteindelijk gewonnen en dat zal iedereen ook weten!

Je hebt een overwinning of je kan ze opeisen.
Een overwinning die je opeist heb je nog niet binnen.
Het mooiste voorbeeld is Het Ardennenoffensief in Bastenaken
Daar eiste de Duitsers de overwinning op en vroegen dat ingesloten soldaten zich zouden overgeven. Daarop antwoorden generaal Anthony McAuliffe, op ingeven van de toen 29-jarige luitenant-kolonel Harry W.O. Kinnard, het beroemde antwoord "NUTS". Later zouden de duitser roemloos ten onder gaan in Bastenaken.
Robby BB