Waarom hebben een paar bijvoegelijke naamwoorden 2 vormen? En zijn er nog meer van zulke?

Er was denk ik telkens 1 officiele, en die is in het dagelijks gebruik verbasterd tot de andere. Veel ervan zijn met een d die verandert, heb ik het idee. En de verbasterde is dan ook meestal geen officieel woord, hoewel sommige misschien toch wel in het woordenboek zijn gezet op een gegeven moment.
dode-dooie (oke ik weet niet hoe je dat zou moeten schrijven, want het ziet er niet uit), koude-kouwe.

ouwe, rooie en goeie bestaan niet in schrijftaal.

dat is het verschil tussen spreektaal en schrijftaal

Je eerste vraag is me onbekend.

Meer grammatica (waaronder bijvoegingen) op een weblog van Prof. Dr. Peter-Arno Coppen