Waarom refereert men vaak aan schizofrenie als een meervoudige persoonlijkheidsstoornis/dissociatieve identiteitsstoornis word bedoeld?

In eerste instantie door het woord : schizos betekent gescheiden, frenos heeft met je brein te maken. Gespleten brein. Ergens in je leven pik je dat woord op, je krijgt er een beeld bij, en dat blijft hardnekkig hangen.

Dat het een heel ander type aandoening is weten we nu, maar nog niet ' al heel lang' . Daarnaast is het zo dat met name in films, mensen die schizofreen zijn nogal eens als heel verschillende personen / karakters uit de hoek kunnen komen. En natuurlijk schoolvoorbeelden als Psycho, met de man die ook zijn dode moeder personifieerde. En dat is dan het beeld dat een beetje blijft hangen. Want sorry, maar de kennis over wat schizofrenie daadwerkelijk is en inhoudt, schiet bij de doorsnee ' man/vrouw in de straat ' behoorlijk tekort. Die blijven dus een beetje bij het (foute) archetype uit de films hangen.

MPD of een echte ' gespleten persoonlijkheid' dateert pas van later datum, en heeft zich in korte tijd grote populariteit verworden door heftige speelfilms als Sybil. Pas sinds kort weten we dat dit ' syndroom' niet bestaat als zelfstandige, spontane aandoening als reactie op ernstige trauma's , maar als ' bijverschijnsel' van verkeerde psychotherapie - zelfs zonder voorafgaand trauma. Je zou ze echter de kost moeten geven die dergelijke films gezien hebben, de termen gehoord, en het TOCH schizofrenie blijven noemen.