Waar komt het woord "ballorig "vandaan?

Question

Toegevoegd na 1 minuut: Ballorig als gedrag, bedoel ik.

bamibal · Accepted Answer

Bal- in balorig betekent 'kwaad, slecht'. Vroeger sprak men niet van balorig maar van balhorig; iemand die niet goed wilde luisteren, was balhorig ('slecht horend'). Hieruit is de huidige betekenis van balorig ontstaan: 'niet naar goede raad luisterend, tegendraads, ontevreden'.

Hetzelfde woorddeel vinden we in baldadig: dat betekende oorspronkelijk 'misdadig' (het woord daad is erin te herkennen). Later kreeg het de wat minder sterke betekenis 'wild en uitgelaten'. En dan is er nog het verouderde woord balsturig, dat letterlijk 'slecht/moeilijk te sturen' betekent, en vandaar 'koppig, onhandelbaar' of 'grillig'.

De spelling ballorig (met twee l'en) is niet juist. Er is wel een keten van kinderspeelparadijzen met de naam Ballorig; hierbij is vermoedelijk een woordspeling gemaakt met ballen, vanwege de associatie met de ballenbak.

Overigens komt de etymologie van balorig niet meer terug in de afbreking van het woord: het wordt afgebroken als ba-lorig of balo-rig, niet als bal-orig.

 · Answer

Balorig betekent eigenwijs, tegendraads, niet luisterend.
Het komt waarschijnlijk van bal(=slecht)horig(luisterend)

Amadea · Answer

Uit het Middelnederlands: balhorich betekende in 1484 ‘slecht horend, het horen moe’. Het eerste deel van het woord, 'bal', betekent: slecht. Net als in baldadig. De uitspraak van het oorspronkelijke woord was met een zwakke h, en zo komt het dat het de huidige vorm kreeg. 
De betekenis was dus ‘slecht luisterend’, en daaruit is de huidige betekenis ‘niet willen luisteren, weerspannig’ ontstaan.

Waar komt het woord "ballorig "vandaan?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (2)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: