Hoe komt het dat in sommige talen je van rechts naar links schrijft. In andere van links naar rechts of van boven naar onder schrijft?

Men weet dat niet. We weten wel dat de eerste schriften een allegaartje waren. Men deed maar wat. In de vroegste geschriften schreven ze de eerste regel van links naar rechts, de volgende van rechts naar links en dan weer terug. Ook heel apart.
Chinezen schreven van boven naar beneden, maar dat hebben ze onder Westerse invloeden losgelaten, nu schrijven ze ook veel van links naar rechts. (En dat komt ook door de Westerse automatiseringsapparatuur, die daarop is ingericht)
Maar de oorsprong van de gewoonte om bijv. het Hebreeuws en Arabisch van rechts naar links te schrijven, weet men dus niet. Toeval is een goede mogelijkheid.

Ik denk wel dat er uiteindelijk in het westerse geschrift is gekozen voor van links naar rechts schrijven.
Dit omdat de meeste mensen rechtshandig schrijven. En vroeger mocht je niet eens linkshandig schrijven.
Als je met een vulpen met rechts van rechts naar links schrijft, word het een grote kliederboel. De inkt komt aan je hand te zitten en alles wat je schrijft word weggeveegt.
Andersom, als je met rechts van links naar rechts schrijft, ga je niet met je hand over de verse inkt en daardoor blijft het schrift schoon en leesbaar.

Daarbij speelt rechtshandigheid een belangrijke rol. Uit oude afbeeldingen blijkt dat ook duizenden jaren geleden mensen overwegend rechtshandig waren. Wie bij het schrijven het risico loopt op smeren en vlekken, kiest al gauw voor onze westerse schrijfrichting. Vooral het schrijven op kleitabletten is extreem gevoelig voor handbewegingen.
Het Soemerisch, Akkadisch en Griekse Lineair B, dat aanvankelijk allemaal op klei werd geschreven, loopt daarom van links naar rechts. Schriften die op droge ondergrond werden aangebracht, zoals hiëroglyfen, Hebreeuws en Aramees, liepen allemaal de andere kant op’