Mag je (taalkundig gezien) een overledene als persoon rekenen?

Taalkundig gezien zijn ze met zijn drietjes in de ruimte.

Je zou de dode als een 'dode persoon' of 'niet meer levende persoon' kunnen omschrijven en zodoende kan je die dode dus ook nog als persoon rekenen.

Groetjes en fijne dag nog

Je vraagt of dat mag. Ik denk van wel.

Wat soort betreft wel. Er zijn drie personen waarvan een overleden. Dat duidt de kwaliteit van de persoon. Het is een overleden persoon.

Je kunt ook zeggen er zijn twee personen en een overledene (of een lijk). Maar in de innerlijke beleving van de naaste wordt het lijk wel als een persoon gezien. Die heeft iets betekend voor hun als persoon. Niet dat alles zo is zoals we het interpreteren, maar het mag en kan in dit geval wel.
Er is nl. altijd íets overleden. En dat is in dit geval geen dier of plant, maar een mens /persoon!

Voor de meer religieuze/spirituele mens is het nog duidelijker een persoon. Die leeft nog voort ergens anders en dat kan zeker zijn waar zijn lichaam is.

Maar goed als er per toeval brand uit breekt en de brandweer vraagt hoeveel personen er nog in het gebouw zijn, zou ik in dat geval er wel bij zeggen dat het een overleden persoon betreft.

Toegevoegd na 3 uur:
Maar puur etymologisch gezien zou ik er misschien juist voor pleiten om een overledene juist niet als persoon te zien. Want het woord persoon gaat terug naar het Latijnse woord 'persona'.

En dat persona gaat weer terug op het Griekse prosopon. En Prosopon betekent oorspronkelijk, gezicht of masker in het Grieks en komt van het Griekse theater, waarin acteurs maskers droegen om hun karakter en emotionele staat te tonen aan het publiek.

Maar juist bij het overlijden vervalt dat masker. Er is niets meer te verbergen.

Een goed vervangend woord voor persoon zou dan eerder mens kunnen zijn.

Evenwel is onze huidige interpretatie van het woord persoon anders en betreft het de totale bepaling van het zelf ten aanzien van de andere, wat een veel ruimere definitie is.