Hoe spreek je "30" uit in het Engels met een Brits accent?

Ten eerste ligt de nadruk (stress) op de THI--rty (eerste lettergreep).

De th moet als een stemloze dentale fricatief worden uitgesproken. Hij is dus 'sterk' (strong). Ik neem aan dat je de th goed uitspreekt en geen 'surtie' ofzo zegt. Voor meer informatie verwijs ik je naar http://en.wikipedia.org/wiki/Pronunciation_of_English_th .

De 'i' is hier een /ʌ/ geloof ik. Ik weet niet in hoeverre je thuis bent ik phonetics, maar het komt neer op een sterke toonloze e zoals in emmer (de laatste e). Je moet je kaken wel iets meer naar beneden laten vallen (low jaw-dropping).

De t is ZONDER aspiratie. Het is namelijk niet initial noch met nadruk. Dit is gewoon een sterke t met het puntje van je tong. Niet zoals wij hem uitspreken, helaas. Hij moet wel iets sterker 'sharp'. Meer informatie waarschijnlijk op http://en.wikipedia.org/wiki/Voiceless_alveolar_plosive . Het verschil is niet echt heel belangrijk, geloof ik.

De 'y' wordt vaak als 'ie' uitgesproken. Dit is echter niet het geval. Hij zit tussen de 'ie' en de 'i' in. Bijna een soort 'èh'. Je moet hiermee zelf maar experimenteren. Het wisselt ook sterk per regio. In het echte Britse accent is hier ook ophef over. Een echte 'ie' is het in ieder geval niet. Een 'i' ook niet. Het zit er zo'n beetje tussen in.

Ik hoop dat dit je geholpen heeft. Al met al kom ik dus uit op de uitspraak:
['θʌtI]

Groeten,
Sjoerd

Toegevoegd na 1 minuut:
Misschien heb je gemerkt dat ik niks heb gezegd over de r. Deze is niet van belang voor de uitspraak in zoverre dat het geen nieuwe klank oplevert. Wat de r WEL doet, is dat het de ʌ verlengt. De ʌ duurt daardoor wat langer.

Toegevoegd na 2 minuten:
Omdat die langer duurt, wordt het een ɜː-klank.

Nieuwe uitspraak:
[’θɜːtI]