Waar komt het woord: "Klinkklare"vandaan? Bijvoorbeeld: deze fles bevat klinkklare alcohol?
6.5K
6.5K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
Er lijkt geen duidelijke oorsprong van het woord te zijn.
Het NRC schrijft in een colum:
http://vorige.nrc.nl/thema_archief_oud/woordhoek/article1657287.ece
Waar komt klinkklaar trouwens vandaan? Heeft het iets met klinker in de betekenis ‘hardgebakken steen’ te maken? Nee, ik zou bijna zeggen: natuurlijk niet. Het gaat hier om klinken in de betekenis ‘een goed hoorbaar, luid of helder geluid voortbrengen of geven’. En klaar betekent hier ‘helder lichtend’. Over de herkomst van klinkklaar schrijft het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT), het wetenschappelijke woordenboek van het Nederlands: ,,Bij de vorming heeft de neiging tot alliteratie stellig een rol gespeeld.’’
Het NRC schrijft in een colum:
http://vorige.nrc.nl/thema_archief_oud/woordhoek/article1657287.ece
Waar komt klinkklaar trouwens vandaan? Heeft het iets met klinker in de betekenis ‘hardgebakken steen’ te maken? Nee, ik zou bijna zeggen: natuurlijk niet. Het gaat hier om klinken in de betekenis ‘een goed hoorbaar, luid of helder geluid voortbrengen of geven’. En klaar betekent hier ‘helder lichtend’. Over de herkomst van klinkklaar schrijft het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT), het wetenschappelijke woordenboek van het Nederlands: ,,Bij de vorming heeft de neiging tot alliteratie stellig een rol gespeeld.’’
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Andere antwoorden (2)
Letterlijk betekent het : "zover gereed, dat de klinken aangebracht kunnen worden," in de scheepvaart het moment waarop scheepsdelen geklonken kunnen worden dus.
In "klinkklare alcohol" of "klinkklare onzin" betekent het "puur", dus "alleen maar".
In "klinkklare alcohol" of "klinkklare onzin" betekent het "puur", dus "alleen maar".
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Klinkklaar betekent: louter. Het is een allitererende (met beginrijm) formatie van 'klinken' en 'klaar'. Het bijvoeglijk naamwoord werd oorspronkelijk gebruikt bij een metaal. Zo zuiver dat het een heldere klank geeft (als men ertegen slaat). In het Voormiddelnederlands (1285) zei men al: "Om dat coper clinket clare". Later werd het uitgebreid naar andere zaken en personen.
Klinken is een klanknabootsend werkwoord: geluid geven, luiden. Stamt van het Grieks klángē = klank en Latijn clangere = klinken.
Klaar betekent: zuiver, helder. Dat is ontleend aan het Latijn, clārus.
Klinken is een klanknabootsend werkwoord: geluid geven, luiden. Stamt van het Grieks klángē = klank en Latijn clangere = klinken.
Klaar betekent: zuiver, helder. Dat is ontleend aan het Latijn, clārus.
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord