Zei men in het Nederlands oorspronkelijk 'Ik ben hij' en niet 'Ik ben hem' ?

In wat voor zinsverband denk jij dan dat men 'Ik ben hij' zou kunnen hebben gezegd?

Beste Amandea, dit is een "voorbeeld". Ik heb het over alle zinsconstructies waarin een naamwoordelijk deel niet als nominatief wordt aangeduid.

Juist daaróm, Bloebje. Hoe kom je erbij om te denken dat het zo zou zijn geweest als je niet eens een voorbeeldzin kunt geven?

Kun je me uitleggen waarom "Ik ben hij." geen voorbeeld zin is? Ik heb zo het idee dat het een zin is die ook nog eens als voorbeeld gebruikt. En al zou ik geen voorbeeldzin zijn geweest, dan nog is het een zeer logische gedachte voor iedereen die wel verstand heeft van naamvallen. Het naamwoordelijk deel van het gezegde wordt nou eenmaal aangeduid met nominatief. Daarnaast is, in een taal waarin naamvallen zijn vergeten, het ook waarschijnlijk dat niet alle overblijfselen perfect in tact zijn gebleven. Ik zie niet echt waar ik fout zit.