Waarom is het "Hij is een druk bezet man" en "zij is een druk bezetTE vrouw"?

Zou het niet met zekerheid durven zeggen, het kan zeker wat met de geschiedenis te maken hebben.

Na die feministische golven van de 20e eeuw zijn dit soort uitspraken veranderd; tuinman = tuinman, en geen tuin vrouw. Vrouwen streden voor die gelijkberechtiging, en misschien was het ''zij is een druk bezetTE vrouw'' er ook wel eentje van?

De vraag is taalkundig onjuist. Voor zowel man als vrouw geldt dezelfde zinsconstructie. Hij is een drukbezette man; de man is druk bezet. Zij is een drukbezette vrouw; de vrouw is druk bezet. Het zijn beide drukbezette mensen.

Hij is een druk bezet man: daar zegt druk iets over bezet.
Zij is een druk bezette vrouw: daar zegt bezette iets over de vrouw. Het zijn dus heel verschillende betekenissen van het woord druk. Het heeft helemaal niets te maken met feminisme of met een vrouwelijke uitgang van het bijvoegelijk naamwoord.
Je kunt ook zeggen: hij is een druk bezette man en zij is een druk bezet vrouwtje.

Dit is eigenlijk een fout gebruik van een bepaalde manier waarop we bijvoeglijk naamwoorden voor mannen soms gebruiken om een zeker gewicht danwel nuanceverschil aan te geven.

Denk aan :
Hij is een groot man - hij is een grote man
Hij is een rijk man - hij is een rijke man

We doen dit ALLEEN bij 'man' en niet bij vrouw, en de oorsprong daarvan is me eigenlijk niet duidelijk, of er moet wellicht ooit een verschil zijn geweest tussen DE man (mannetjesmens, meneer) en HET man (belangrijke persoon, vooraanstaand figuur).

In de eerste zinnen gaat het om wat meer overdrachtelijke zin, in de tweede de meer letterlijke betekenis.

Door te spreken over een 'drukbezet man' krijgt de uitdrukking dus iets 'overdrachtelijks', en daardoor een wat ander gewicht / gevoel. Het woord 'man' voelt daardoor zelfs anders.

Maar strikt taalkundig gezien mag je een man die het druk heeft ook gewoon een drukbezette man noemen. En een drukbezette vrouw. Beiden hebben het druk, en het betekent precies hetzelfde.
Zonder de e achter drukbezet lijkt het voor de man meer een (functie?)omschrijving dan een beschrijving van zijn overvolle agenda.

Op OnzeTaal vond ik nog een link die aardig aansluit bij bovenstaand antwoord, dat meer uit 'eigen gevoel' geschreven is.

Een drukbezet vrouw bekt niet in het nederlands. Een scherpe en een zachte klank na elkaar. Daarom zetten we er een e-tje tussen.
Soms kiezen we voor een andere oplossing, zoals niet jufvrouw maar juffrouw.

Zowel drukbezette man als drukbezet man kunnen, maar ook drukbezette vrouw als drukbezet vrouw kunnen.

Volgens onderstaande bron:

Bij het aangeven van een kwaliteit van een persoon (izmo: dus niet gespecificeerd als man of vrouw) kan (izmo: let wel: kan, moet dus niet) de uitgang -e worden weggelaten.

* Rembrandt was een beroemd/beroemde schilder.

Let echter op het verschil in betekenis tussen 'een groot man' figuurlijk bedoeld, en 'een groot man' in de letterlijke betekenis.

*Napoleon was een groot man in de geschiedenis, maar hij was geen grote man.

In de pluralis wordt de uitgang -e in beide betekenissen toegevoegd:
* Ceasar en Napoleon waren grote mannen in de geschiedenis.