Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waarom heten de letters in het nederlandse/latijnse alfabet zoals ze heten?

Met de namen van de nederlandse letters bedoel ik aa bee cee dee ee ef gee haa ie jee kaa el em en oo pee kuu er es tee uu vee wee iks (griekse) ij zet.

Waarom heet de bee bijvoorbeeld niet baa of buu?

In andere talen zoals bijvoorbeeld het Engels hebben de letters andere namen.

Mogelijke redenen die ik kan bedenken zijn:
- Er zijn klanken gebruikt die veel op de letter volgen. (bijvoorbeeld een ee of ee-achtige letters volgt misschien vaak op de letter bee.)
- Alles met een ee, behalve wanneer iemand van de bedenkers een andere letter beter vond klinken.
- Geen reden.

Toegevoegd na 1 week:
==ik heb het antwoord gevonden:==
Het verschilt per letter. Sinds de romeinse tijd hebben letters in het romeinse alfabet al geen meerklankige letternamen meer.
Het alfabet is ooit ontstaan uit Egyptische hiërogliefen. Semieten gingen bepaalde hiërogliefen gebruiken om de eerste letter van het Semitische woord voor dat hiëroglief te vertegenwoordigen. De letters kregen de namen van die Semitische woorden. In het afstammende Foenischisch hadden de woorden nog betekenis. In het daarvan weer afstammend Grieks niet meer, maar hadden de letters dus nog steeds (nu betekenisloze) namen. De Italiaanse stam van de Etrusken leerden het alfabet van de Grieken. De Latijnen leerden het van de Etrusken. Zij stopten echter met de namen voor de letters. Mogelijk stammen de letternamen van toen (en dus nu) gedeeltelijk af van de Griekse namen. Later kwamen er door de eeuwen letters van het Latijnse alfabet weg en bij.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Taal
3.4K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (3)

Ik neem aan dat het onder andere met de macht der gewoonte te maken heeft.
Daarmee bedoel ik dat iemand met invloed (of iemand met aanzien zoals men dat zo netjes verwoord) ooit een uitspraakregel heeft opgesteld en dat anderen die gewoonte zijn gaan volgen.

In België (en misschien ook in Nederland?) is men op een gegeven moment gaan tornen aan die regels en plots mochten de leerlingen op school onder andere geen bé, gé of ha meer zeggen.
Volgens de nieuwe regels moest het plots een b, g en h met een korte afgestompte e-klank zijn. De 'e' wordt dan uitgesproken zoals in de eerste lettergreep van verdrag.

Uiteraard zorgde dat voor grote verwarring want alle ouders waren jarenlang gewend om het anders uit te spreken en dat leer je niet zomaar af.
Naar mijn gevoel is die nieuwe regel geen succes geworden want ik hoor er al een hele tijd niets meer over en ik hoor jongeren opnieuw het alfabet aframmelen zoals wij het zelf geleerd hebben.

Dus daarom neem ik aan dat degene die het eerst, en bovendien het meest intens, de uitspraak van het alfabet heeft opgelegd en doorgedreven, de basis voor een algemeen aanvaarde Gewoonte heeft gelegd.

Volgens mij had het dus evengoed kunnen zijn dat we bi, ci, gi, hi enz. als algemene standaard hadden gebruikt.
Het zou mij trouwens ook niet verbazen dat we mettertijd op zowel voorhistorische als buitenaardse culturen (bewuste levensvormen op anderen planeten) zullen stoten die er zo'n uitspraak regel op na houden.

Groetjes en fijne dag nog ;-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Vroeger hadden de letters in andere talen namen die naar een woord genoemd werden. Bijvoorbeeld:
In het Grieks was de naam voor de 2e letter van het Griekse alfabet bèta, dat is het oud-Griekse woord voor "huis". En dat komt weer van de Phoenicische letter Beth (ook "huis"). Misschien is de Nederlandse letter bee daarvan afgeleid. Hebreeuwse letters komen trouwens ook van dezelfde woorden als het Grieks en Phoenicisch. Vroeger waren er vaak tekens voor hele woorden, zoals nu nog in het Chinees. De tekens voor die woorden werden bij het maken van een alfabet gebruikt als teken voor de eerste letter van dat woord. Daaruit zijn de eerste alfabetten ontstaan. Nu heb ik voor de bee wel een aansprekende verklaring, want bee lijkt een beetje op bèta, maar de "el" lijkt bijvoorbeeld helemaal niet op lambda. De letters van ons alfabet moeten waarschijnlijk een oorsprong hebben, en niet zomaar uit de lucht gegrepen zijn. Ik wil weten waar die namen van de letters dan uit ontstaan zijn, en wanneer. Ik ben dus eigenlijk op zoek naar de etymologie van de Nederlandse letters. m.b.t. tot jouw opmerking over het alfabet in verband met het schoolsysteem: dat is bij mij bekend, en het is ook niet meer dan logisch. Namen van letters zijn bedoeld om duidelijk te kunnen spellen. Het doel van school is echter om te leren lezen en schrijven. Dan kun je beter klanken gebruiken die overeenkomen met wat de kinderen daadwerkelijk moeten lezen, want dat past beter bij de belevingswereld van die kinderen. Als je aa bee see gebruikt in groep drie maken de kinderen veel meer fouten en kost het ze langer om te leren lezen en schrijven. Dit is in verschillende wetenschappelijke onderzoeken aangetoond. dáárom is er voor het leren aan kinderen overgestapt van het slechtere aa bee see naar het betere a b s/k. En later, na het a b s/k, word dan ook nog het aa bee see aangeleerd om te leren spellen; maar in eerste instantie wordt dus gewoon (met succes) het a b s/k gebruikt om te leren lezen en schrijven.
Wat mij opvalt is dat de namen van de klinkers vrijwel allemaal met een korte of lange E zijn, met uitzondering van o.a. de K en de H. Wellicht dat die laatste twee letters in combinatie met de E teveel op de G lijken en dat men om verwarring te voorkomene deze van een A heeft voorzien. Daar past ook weer bij dat de Q van een u is voorzien, zodat deze noch met de G noch met de K verward kan worden.

De keuze voor de E lijkt arbitrair en kan ook gemakkelijk uit gemakzucht de voorkeur hebben gekregen.

Maar wellicht is het gewoon in de loop der tijd zo ontstaan...
(Lees meer...)
rose
12 jaar geleden
In het begin waren er pictogrammen en symbolen om klanken te omschrijven. Heel veel later zijn die omgezet in letters. De uitspraak is ontstaan door de letters te benoemen met een uitspraak die het dichtst bij de eigen taal ligt en het makkelijkst in de mond ligt. (beetje vreemde omschrijving, maar wel duidelijk) Als je aa bie çaa daa zegt, is dat stukken moeilijker dan aa bee cee dee.

Meer info over het ontstaan van het alfabet:
http://wjsn.home.xs4all.nl/tekst/taalschriften.htm
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image