Is dislexie wel een aandoening?

Bij dyslectie is er meer aan de hand dan slecht kunnen spellen. Dat is slechts een symptoom van de onderliggende aandoening.

Dyslectici hebben vaker dan gemiddeld moeite met directionaliteit. Dat houdt in dat ze meer moeite hebben met links/rechts, en soms ook met voor/achter, in een enkel geval zelfs ook met boven/onder.

Of de zon nu van links naar rechts langs de hemel beweegt, of van rechts naar links -- de meeste mensen kunnen dat zo zeggen, niet omdat ze het hebben geleerd, maar omdat het ze is opgevallen terwijl ze in de tuin zaten of op het strand lagen. Dyslectici hebben hier veel meer moeite mee. Hen zal het absoluut niet opvallen dat de zon tijdens een vakantie in Australië de andere kant op beweegt.

Ik zou het een deficiëntie noemen, de onmogelijkheid tot begrijpelijk en gestructureerd lezen... of een belemmering tot begrijpelijk en gestructureerd lezen... (Als ik dat zo mag zeggen)

En ik ben het met je eens dat ik het ook geen aandoening kan noemen... Het is wel aangeboren cq overgeërfd, maar geen aandoening of ziekte...

Toegevoegd na 8 minuten:
En van een aandoening kun je genezen, van dyslexie niet...

hersen'foutje'. Niks met taal te maken.
Hersenen zijn raredingen, en we begrijpen er nog niet 1% van.

Je hebt een nieuwe label gekregen. Je bent in een extra hokje geplaatst.
Net zoals je al in andere hokjes al heb: man/vrouw, blank/zwart, brunette/blond, homo/hetro.

Ik zou zeggen, als je taal niet leuk vind, zorg dat je voorbij je school komt en kies dan werk die niets met schrijven te maken heeft.
Doe dan lekker jouw ding.

Dyslexie (uit het Grieks δυς- dys- ("beperkt") en λέξις lexis ("woord"), dus beperkt lezen) (ook wel als woordblindheid aangeduid) is een verzamelnaam voor een aantal aandoeningen die gepaard gaan met problemen met vooral geschreven taal. Er zijn verschillende vormen en gradaties van dyslexie met mogelijk verschillende achterliggende oorzaken. Er zijn sterke aanwijzingen dat erfelijkheid een rol speelt bij dyslexie.



Al in 1881 werd de aandoening door Oswald Berkhan beschreven, maar het was Rudolf Berlin die in 1887 hiervoor de term 'dyslexie' bedacht. De term werd gebruikt om het geval van een jonge jongen te beschrijven die ernstige moeite had met het leren lezen en schrijven, terwijl hij buiten deze gebieden wel over een normale intelligentie leek te beschikken.

Onderzoek heeft uitgewezen dat dyslexie een neurologische oorzaak heeft. Ook al zijn er talrijke varianten en oorzaken voor dyslexie, in veel gevallen zijn de hersenen niet goed in staat visuele of auditieve informatie te interpreteren. De hersenen kunnen dit op verschillende manieren deels, of in het geval van een milde vorm volledig compenseren door andere hersenfuncties te gebruiken. Dit is afhankelijk van de omvang van de aandoening. Op jonge leeftijd kan stimulering en training van de hersenen tot betere compensatie leiden. Dyslexie heeft voornamelijk invloed op leesvaardigheid, spelling en woordenschat. Verder kan dyslexie ook invloed hebben op gehoor, spraak, schrijven en handschrift.